เมนูปิด

เลขที่หนังสือ: กค 0706/1552
วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2549
เรื่อง: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีจ่ายค่านายหน้าให้กับบริษัทต่างประเทศ
ข้อกฎหมาย: มาตรา 70 มาตรา 3 แห่ง พ.ร.ฎ.(ฉบับที่ 18) พ.ศ. 2505 และมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ:           บริษัท ก.ประกอบกิจการนำเข้าสินค้าจากประเทศสาธารณรัฐเกาหลี และบริษัทฯ ได้จ่ายค่านายหน้าเพื่อเป็นค่าบริการในการจัดหาสินค้าและค่าตรวจสอบ (Q.C.) ให้กับบริษัทในประเทศสาธารณรัฐเกาหลี ซึ่งไม่มีสถานประกอบการถาวรในประเทศไทย จึงขอทราบว่า
          1. บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องหักภาษีจากเงินได้พึงประเมินที่จ่ายกรณีการจ่ายค่าบริการดังกล่าว หรือไม่
          2. บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามแบบนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม (ภ.พ.36) หรือไม่
แนววินิจฉัย:            1. กรณีตาม 1. บริษัท ก.จ่ายค่านายหน้าและค่าตรวจสอบสินค้าให้กับบริษัทในประเทศสาธารณรัฐเกาหลี ดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นกำไรจากธุรกิจ เมื่อบริษัทผู้รับเงินไม่มีสถานประกอบการถาวรในประเทศไทย จึงได้รับยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีเงินได้ในประเทศไทย ตามข้อ 7 แห่งอนุสัญญาระหว่างราชอาณาจักรไทยกับสาธารณรัฐเกาหลีเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อน ในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้ ประกอบกับมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ 18) พ.ศ. 2505 บริษัทฯ ผู้จ่ายเงินจึงไม่มี หน้าที่ต้องหักภาษีจากเงินได้พึงประเมินที่จ่ายตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร
          2. กรณีตาม 2. บริษัทฯ จ่ายค่านายหน้าสำหรับการให้บริการเป็นนายหน้าจัดหาสินค้าและตรวจสอบสินค้าในประเทศสาธารณรัฐเกาหลี ไม่เข้าลักษณะเป็นการให้บริการที่ทำในต่างประเทศและได้มีการใช้บริการนั้นในราชอาณาจักร จึงไม่ถือเป็นการให้บริการในราชอาณาจักรตามมาตรา 77/2 วรรคสาม แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ผู้จ่ายเงินจึงไม่มีหน้าที่ต้องยื่นแบบนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม (ภ.พ.36) ตามมาตรา 83/6 แห่งประมวลรัษฎากร แต่อย่างใด
เลขตู้: 69/33911

 

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020