| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/07267 |
| วันที่ | : 29 พฤษภาคม 2541 |
| เรื่อง | : อากรแสตมป์ กรณีสัญญากู้ยืมเงิน |
| ข้อกฎหมาย | : พระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ 259) |
| ข้อหารือ | : ลูกค้าได้ทำสัญญาเงินกู้ยืมเงินตราต่างประเทศกับกิจการวิเทศธนกิจของธนาคารฯ สัญญา ฉบับดังกล่าวได้รับการยกเว้นค่าอากรแสตมป์ ตามมาตรา 10 (20) แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตาม ความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ 10) พ.ศ. 2500 ต่อมาหนี้รายดังกล่าวนี้ ได้แปลงสภาพจากหนี้ที่เป็นเงินตราต่างประเทศไปเป็นหนี้เงินบาทที่สำนักงานใหญ่ โดยยังคงใช้สัญญา เงินกู้ยืมฉบับเดิมไม่เปลี่ยนแปลงธนาคารฯ จึงมีปัญหาว่าสัญญาเงินกู้ยืมดังกล่าวต้องชำระค่าอากรแสตมป์ หรือไม่ เมื่อหนี้ได้แปลงสภาพหนี้ไปเป็นหนี้เงินบาทที่สำนักงานใหญ่แล้ว |
| แนววินิจฉัย | : การประกอบกิจการของธนาคารพาณิชย์ เป็นกิจการที่ไม่ได้รับการยกเว้นอากรแสตมป์ ตาม มาตรา 6 แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ 10) พ.ศ. 2500 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการ ยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ 259) พ.ศ. 2535 ดังนั้น เมื่อมีการนำสัญญากู้ยืมเงินตราต่างประเทศที่ได้ทำ ไว้กับกิจการวิเทศธนกิจของธนาคารฯ มาแปลงสภาพหนี้เป็นหนี้เงินบาทที่สำนักงานใหญ่ของธนาคารฯ แม้ว่ายังคงใช้สัญญากู้ยืมเงินฉบับเดิมไม่เปลี่ยนแปลงก็ตาม ถือเป็นกรณีที่ลูกค้าได้ทำสัญญากู้ยืมเงินจาก ธนาคารพาณิชย์ จึงไม่ได้รับการยกเว้นอากรแสตมป์แต่อย่างใด ธนาคารฯ ผู้ให้กู้จึงมีหน้าที่ต้องเสีย อากรแสตมป์ ตามลักษณะแห่งตราสาร 5 แห่งบัญชีอากรแสตมป์ กู้ยืมเงินหรือการตกลงให้ เบิกเงินเกินบัญชีจากธนาคาร |
| เลขตู้ | : 61/26720 |