| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/16976 |
| วันที่ | : 16 ธันวาคม 2541 |
| เรื่อง | : ภาษีธุรกิจเฉพาะ รายได้จากการให้กู้ยืมเงิน |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา91/2 (5) |
| ข้อหารือ | : บริษัทในประเทศไทยที่ไม่ใช่ธนาคาร หรือบริษัทเงินทุน มีนิติบุคคลต่างประเทศถือหุ้นเป็น ส่วนใหญ่และเป็นผู้ประกอบการภาษีมูลค่าเพิ่ม ประเภทให้เช่าซื้อทรัพย์สิน บริษัทลูกค้าในประเทศไทยขอ กู้ยืมเงินจากบริษัท บริษัทขอความช่วยเหลือจากผู้ถือหุ้นในต่างประเทศให้ส่งเงินกู้ดังกล่าวให้ลูกค้ากู้ยืม ผ่านบริษัทอีกทอดหนึ่ง โดยบริษัทจะต้องจ่ายดอกเบี้ยให้กับบริษัทในต่างประเทศและในทางเดียวกันก็ เรียกเก็บค่าธรรมเนียมการให้กู้ยืมเงิน ซึ่งบริษัทถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายที่บริษัทต้องดำเนินการจัดหาเงินกู้ให้ กับผู้กู้อีกทอดหนึ่ง ทั้งนี้ ค่าธรรมเนียมการจัดหาเงินกู้ดังกล่าว บริษัทฯ จะเรียกเก็บค่าธรรมเนียมใน อัตราร้อยละ 2.5 ของเงินกู้ยืมแต่ละครั้งและการให้กู้ยืมเงินนี้เป็นการให้กู้ยืมเพียงรายเดียว มิได้ให้ บุคคลหรือนิติบุคคลอื่นใดกู้และมิได้เป็นกิจกรรมที่ทำเป็นปกติธุระ แต่การให้กู้รายนี้อาจให้กู้เกินกว่า 1 ครั้ง เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจที่ยังไม่ดีขึ้น และบริษัทจำเป็นต้องให้กู้เพื่อช่วยเหลือให้ผู้กู้ดำเนินธุรกิจ ต่อไปได้ จึงขอทราบ ดังนี้ 1. บริษัทต้องจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะหรือไม่ 2. บริษัทต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะจากดอกเบี้ยรับในอัตราร้อยละ 3.3 ใช่หรือไม่ 3. ค่าธรรมเนียมจากการจัดหาเงินให้กู้ ซึ่งมีลักษณะเป็นค่าธรรมเนียมจัดการจะถือเป็น รายได้ประเภทค่าบริการที่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ หากต้องเสีย ภาษีธุรกิจเฉพาะจะเข้าลักษณะประเภทธุรกิจใด |
| แนววินิจฉัย | : กรณีตามข้อเท็จจริง รายรับจากดอกเบี้ยและค่าธรรมเนียมในการจัดหาเงินกู้ ซึ่งถือเป็น ดอกเบี้ยบริษัทจะต้องนำรายรับดังกล่าวมาเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ในประเภทการประกอบกิจการเยี่ยง ธนาคารพาณิชย์ตามมาตรา 91/2 (5) แห่งประมวลรัษฎากร ในอัตราร้อยละ 3.3 โดยที่การให้กู้ยืม ดังกล่าวไม่ได้ทำเป็นปกติธุระหากแต่เป็นการประกอบการเป็นครั้งคราว จึงไม่ต้องจดทะเบียน ภาษีธุรกิจเฉพาะแต่อย่างใด ทั้งนี้ ตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีธุรกิจเฉพาะ เรื่อง การกำหนดกิจการที่ไม่ต้องจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะลงวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2535 |
| เลขตู้ | : 61/27341 |