| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/พ.1501 |
| วันที่ | : 17 กุมภาพันธ์ 2542 |
| เรื่อง | : ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีค่าตอบแทนการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ผ่านทางเครือข่ายอินเตอร์เน็ต |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 40, ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 15) พ.ศ. 2534 ฯ |
| ข้อหารือ | : บริษัท ก. จำกัด ตั้งขึ้นตามกฎหมายไทย ประกอบกิจการรับจ้างเขียนโปรแกรม คอมพิวเตอร์ให้กับลูกค้าทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยมีการตกลงทำสัญญาว่าจ้างเป็น ลายลักษณ์อักษร และเมื่อเขียนโปรแกรมเสร็จก็จะส่งมอบโปรแกรมให้แก่ผู้ว่าจ้าง ในกรณีที่ผู้ว่าจ้างเป็น บริษัทในต่างประเทศ บริษัทจะจัดส่งโปรแกรมผ่านระบบคอมพิวเตอร์ทางเครือข่ายอินเตอร์เน็ต (INTERNET) ให้แก่ลูกค้าในต่างประเทศโดยตรงและเมื่อลูกค้าได้รับมอบงานแล้วจะโอนชำระเงินค่าจ้าง เข้าบัญชีเงินฝากของบริษัทในประเทศไทย ซึ่งจะมีเอกสารแจ้งรายการเคลื่อนไหวของบัญชี (STATEMENT) ที่ธนาคารแจ้งให้ทราบเป็นคราว ๆ จึงขอทราบว่า 1. การประกอบกิจการดังกล่าว ถือเป็นการส่งออกบริการที่จะได้รับสิทธิเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 15) ถูกต้องหรือไม่ 2. สัญญาว่าจ้างระหว่างบริษัทกับลูกค้าและเอกสารการรับเงินของธนาคาร ถือเป็น หลักฐานเพียงพอและเป็นที่ยอมรับที่จะแสดงว่าบริษัทส่งออกบริการจริง ถูกต้องหรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : การให้บริการในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการนั้นในต่างประเทศที่จะเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 จะต้องเป็นการให้บริการรับจ้างทำของให้กับผู้ประกอบการใน ต่างประเทศโดยผู้ให้บริการจะต้องกระทำกิจการอันเป็นสาระสำคัญของการรับจ้างทำของในประเทศไทย และได้ส่งผลของการให้บริการรับจ้างทำของนั้นไปใช้ในต่างประเทศทั้งหมด ซึ่งค่าตอบแทนที่บริษัทฯ ได้ รับจากการให้บริการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ตามข้อเท็จจริง ถือเป็นค่าแห่งลิขสิทธิ์หรือสิทธิอย่างอื่น ตามมาตรา 40 (3) แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น เงินค่าตอบแทนที่บริษัทฯ ได้รับดังกล่าว จึงไม่เข้า ลักษณะเป็นการให้บริการรับจ้างทำของให้กับผู้ประกอบการในต่างประเทศที่จะได้รับสิทธิเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 15) ลงวันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2534 |
| เลขตู้ | : 62/27520 |