| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/พ.02161 |
| วันที่ | : 8 มีนาคม 2542 |
| เรื่อง | : ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีการขายฝากและไถ่ทรัพย์สินที่ขายฝากภายในกำหนดเวลา |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 91/1, มาตรา 91/2 |
| ข้อหารือ | : นาย ก ในฐานะตัวแทนของนาง ข ผู้เป็นเจ้าของที่ดิน เป็นระยะเวลาไม่น้อยกว่า 20 ปี เมื่อปี 2537 ได้จดทะเบียนขายฝากและได้ไถ่ถอนการขายฝากก่อนครบกำหนดเวลา ต่อมาเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2540 ได้จดทะเบียนให้ที่ดินดังกล่าวแก่นาย ค (บุตรชาย) จึงขอทราบว่า การทำนิติกรรม ดังกล่าว ถือเป็นการขาย อสังหาริมทรัพย์ หรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : กรณีตามข้อเท็จจริงเมื่อปี 2537 หากนาง ข ได้ขายฝากที่ดินและได้ไถ่ถอนการขายฝาก ภายในเวลาที่กำหนดในสัญญา ถ้าเป็นการไถ่ถอนก่อนวันที่ 10 เมษายน 2541 ไม่ถือว่าการขายฝาก ดังกล่าวเป็นการขายตามมาตรา 91/1 (4) แห่งประมวลรัษฎากร เนื่องจากการใช้สิทธิไถ่ทรัพย์สินที่ ขายฝากคืนเป็นการใช้สิทธิเรียกร้องตามมาตรา 491 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และถือว่า กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ขายฝากไม่เคยตกไปยังผู้รับซื้อฝากเลยตามมาตรา 492 แห่ง ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ก่อนการแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ฉบับที่ 12) พ.ศ. 2541 ดังนั้นกรรมสิทธิ์ในที่ดินนั้นจึงเป็นของนาง ข มาตั้งแต่ต้นไม่เคยตกไปยังผู้ซื้อฝากเลย หากนาง ข เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในที่ดินดังกล่าวเป็น ระยะเวลาไม่น้อยกว่า 20 ปีก่อนการขายฝาก เมื่อได้ทำนิติกรรมยกให้นาย ค ในวันที่ 4 ธันวาคม 2540 จึงไม่อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 62/27611 |