เมนูปิด

เลขที่หนังสือ: กค 0811/03366
วันที่: 16 เมษายน 2542
เรื่อง: ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีผู้มีเงินได้ทำงานในต่างประเทศ
ข้อกฎหมาย: มาตรา 27 ตรี, มาตรา 40, มาตรา 41, มาตรา 50
ข้อหารือ: นาย ก ทำงานกับบริษัทในประเทศไทย และบริษัทฯ ได้มอบหมายให้นาย ก ไปทำงานใน
บริษัทร่วมทุนที่บริษัทฯ ได้ไปลงทุนในประเทศจีนเป็นเวลา 2 ปีแล้ว ปัจจุบันนาย ก ได้รับเงินเดือนซึ่ง
จ่ายจากบริษัทฯ ในประเทศไทย โดยทุกเดือนบริษัทฯ จะนำเงินเข้าบัญชีหลังจากหักภาษี ณ ที่จ่ายแล้ว
ขอทราบว่า การที่นาย ก ทำงานประจำที่บริษัทร่วมทุนในประเทศจีน โดยจะกลับประเทศ
ไทยประมาณปีละ 2 ครั้ง ๆ ละ 15 วัน รวมแล้วไม่เกิน 30 วันต่อปี เป็นกรณีแหล่งเงินได้เกิดจากการ
มีหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศ และไม่ได้เป็นผู้อยู่ในประเทศไทยครบ 180 วัน จะได้รับยกเว้น
ภาษีเงินได้ ตามมาตรา 41แห่งประมวลรัษฎากร หรือไม่
แนววินิจฉัย: กรณีตามข้อเท็จจริง นายจ้างในประเทศไทยเป็นผู้จ่ายเงินได้ ตามมาตรา 40 (1) แห่ง
ประมวลรัษฎากร ให้แก่พนักงานหรือลูกจ้างที่ปฏิบัติงานในต่างประเทศโดยตรง เข้าลักษณะเป็นเงินได้
เนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย นาย ก จึงต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามมาตรา
41 วรรคหนึ่งแห่งประมวลรัษฎากร และผู้จ่ายเงินได้มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาหัก ณ ที่จ่าย
ตามมาตรา 50 (1) แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น นาย ก ในฐานะที่เป็นผู้มีเงินได้จึงมีสิทธินำภาษีหัก ณ
ที่จ่ายมาเครดิตเมื่อยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 หรือ ภ.ง.ด.91 แล้วแต่กรณี หรือยื่นคำร้องขอคืนภาษีอากรตาม
แบบ ค.10 หากเป็นกรณีที่นาย ก ถูกหักภาษี ณ ที่จ่าย ไว้เป็นจำนวนเงินเกินกว่าที่ควรต้องเสียภาษีตาม
มาตรา 27 ตรี แห่งประมวลรัษฎากร
เลขตู้: 62/27755

 


 

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020