| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/30024 |
| วันที่ | : 5 มกราคม 2543 |
| เรื่อง | : ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีขายที่ดิน |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 91/2 (6), พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 |
| ข้อหารือ | : สำนักงานภาษีสรรพากรพื้นที่ได้มีหนังสือแจ้งให้นาย ก. ไปเสียภาษีธุรกิจเฉพาะจาก การขายอสังหาริมทรัพย์เมื่อปี พ.ศ. 2537 ซึ่งอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเป็นบ้านพร้อมที่ดิน โดยนาย ก. ได้ผ่อนเงินค่างวดที่เป็นเงินดาวน์มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 และได้รับโอนที่ดินเมื่อปี พ.ศ. 2534 ต่อมาในปี พ.ศ. 2537 ได้ขายที่ดินดังกล่าวไป นาย ก.ยินยอมที่จะเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ แต่ของดเบี้ยปรับและ เงินเพิ่ม |
| แนววินิจฉัย | : 1. กรณีนาย ก. ได้อสังหาริมทรัพย์มาเมื่อปี พ.ศ. 2534 และขายไปในปี พ.ศ. 2537 นั้น หากนาย ก. มิได้ใช้อสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเป็นสถานที่อยู่อาศัยอันเป็นแหล่งสำคัญโดยได้อาศัยอยู่ เป็นเวลาไม่น้อยกว่า 1 ปีนับแต่วันที่ได้มาและมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วย การทะเบียนราษฎรแล้ว การขายอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้มา และขายไปภายใน 5 ปี นับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น ซึ่งถือเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็น ทางค้าหรือหากำไร ตามมาตรา 3 (6) แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วย การขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 จึงอยู่ในบังคับต้องเสีย ภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร 2. กรณีของดหรือลดเบี้ยปรับและเงินเพิ่มนั้น ได้พิจารณาแล้ว มีเหตุอันควรผ่อนผัน จึงงด เบี้ยปรับให้นาย ก. ตามที่ร้องขอ ส่วนเงินเพิ่มไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจงดหรือลดได้ |
| เลขตู้ | : 63/28785 |