เลขที่หนังสือ | : กค 0811/ก.1445 |
วันที่ | : 17 ตุลาคม 2543 |
เรื่อง | : ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัย |
ข้อกฎหมาย | : มาตรา 91/2(6) |
ข้อหารือ | : นาย ก. ได้รับแจ้งจากสรรพากรจังหวัด กรณีการขายอสังหาริมทรัพย์อยู่ในบังคับต้องเสีย ภาษีธุรกิจเฉพาะ จึงหารือว่าการขายที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างตามข้อเท็จจริงต่อไปนี้ ได้รับยกเว้นไม่ต้อง เสียภาษีธุรกิจเฉพาะหรือไม่ 1. เดิมนาย ก. และภริยารับราชการ ต่อมานาย ก. ย้ายไปปฏิบัติราชการที่สำนักงาน ที่ดิน กรุงเทพมหานคร ส่วนภริยาย้ายไปปฏิบัติราชการที่ศาลอาญาและศาลแขวงพระนครเหนือ นาย ก. และ ครอบครัวได้เข้าพักอาศัยโดยความอนุเคราะห์ของบุคคลที่นับถือเสมือนญาติและแจ้งชื่อเข้าอยู่ใน ทะเบียนบ้านเลขที่ 1 กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2532 ด้วยเหตุผลเพื่อการศึกษาของ บุตร 2. ต่อมานาย ก. และภริยาได้ซื้อที่ดินพร้อมบ้าน ที่ดินโฉนดเลขที่ 125990 อำเภอบางเขน กรุงเทพมหานคร บ้านเลขที่ 2 เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2533 และได้เข้า อยู่อาศัยตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2533 โดยไม่ได้แจ้งย้ายชื่อเข้าทะเบียนบ้าน ยังคงมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้าน เลขที่ 1 ถนนพหลโยธิน แขวงสามเสนใน เขตพญาไท กรุงเทพมหานคร ต่อมานาย ก. และครอบครัว ได้ย้ายกลับมาปฏิบัติราชการที่จังหวัดศรีสะเกษ ประกอบกับต้องการปลดหนี้จำนองจึงขายบ้านพร้อมที่ดิน เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2536 และได้แนบเอกสารต่าง ๆ เพื่อแสดงว่าได้อยู่อาศัยในบ้านเลขที่ 2 เป็น แหล่งสำคัญเป็นเวลาไม่น้อยกว่าหนึ่งปี 3. ต่อมาภริยาของนาย ก. ได้ซื้อที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างจากการขายทอดตลาดของ กรมบังคับคดีที่ดินโฉนดเลขที่ 131433 ตำบลจรเข้บัว อำเภอบางกะปิ กรุงเทพมหานคร จดทะเบียน รับโอน เมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2534 และขายไปเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2535 นาย ก. มีความเห็นว่า นาย ก. และภริยาเป็นข้าราชการและได้อยู่อาศัยในบ้านเลขที่ 2 เป็นแหล่งสำคัญในการปฏิบัติหน้าที่ราชการระหว่างเดือนมิถุนายน 2533 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2536 ย่อม ได้รับสิทธิการมีภูมิลำเนา ตามมาตรา 46 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ จึงได้รับยกเว้นไม่ต้อง เสียภาษีธุรกิจเฉพาะ และหากความเห็นดังกล่าวผิดพลาดคลาดเคลื่อน ขอให้พิจารณางดเบี้ยปรับและ เงินเพิ่มให้ด้วย |
แนววินิจฉัย | : 1. นาย ก. และภริยาซื้อที่ดินพร้อมบ้าน ที่ดินโฉนดเลขที่ 125990 ตำบลหลุมไผ่ อำเภอ บางเขน กรุงเทพมหานคร บ้านเลขที่ 2 เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 2533 และขายไปเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2536 กรณีตามข้อเท็จจริงแม้นาย ก. และภริยาจะได้อาศัยอยู่ใน บ้านดังกล่าวเป็นเวลาไม่น้อยกว่าหนึ่งปีนับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์ แต่นาย ก.และภริยาไม่มีชื่ออยู่ ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วยการทะเบียนราษฎร จึงไม่เข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ใช้ เป็นสถานที่อยู่อาศัยอันเป็นแหล่งสำคัญที่ผู้ขายมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วย การทะเบียนราษฎร และได้อาศัยเป็นเวลาไม่น้อยกว่าหนึ่งปีนับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น ตาม มาตรา 3(6)(ค) แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วย การขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 เป็น การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กระทำภายในห้าปีนับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์ ตามมาตรา 3(6) แห่ง พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 เข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็น ทางค้าหรือหากำไร อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร และกรณีนี้ไม่อาจนำบทบัญญัติมาตรา 46 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาใช้บังคับได้ 2. ต่อมาภริยาของนาย ก. ซื้อที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างในระหว่างสมรส ที่ดินโฉนดเลขที่ 131433 ตำบลจรเข้บัว อำเภอบางกะปิ กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2534 และขายไปเมื่อ วันที่ 18 มิถุนายน 2535 เป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กระทำภายในห้าปีนับแต่วันที่ได้มาซึ่ง อสังหาริมทรัพย์ ตามมาตรา 3(6) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 เข้าลักษณะเป็น การขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นทางค้าหรือหากำไร อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากรเช่นเดียวกัน 3. กรณีตามข้อเท็จจริงถือว่า มีเหตุอันควรได้รับการผ่อนผัน จึงงดเบี้ยปรับภาษี ธุรกิจเฉพาะ ให้ สำหรับเงินเพิ่มไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจงดหรือลดได้ |
เลขตู้ | : 63/29921 |