| เลขที่หนังสือ | : กค 0706(กม.09)/514 |
| วันที่ | : 16 พฤษภาคม 2546 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการรับประกันภัยรถยนต์ |
| ข้อกฎหมาย | : คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528ฯ |
| ข้อหารือ | : 1. บริษัทฯ รับทำกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์กับบริษัท ก. ผู้เอาประกันภัยเมื่อรถยนต์คัน ดังกล่าวเกิดอุบัติเหตุ บริษัทฯ จะเป็นผู้รับผิดชอบชำระค่าซ่อมให้แก่อู่ซ่อมรถ โดยบริษัทฯ จะคำนวณหัก ภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายในอัตราร้อยละ 3.0 ของค่าซ่อมทั้งหมด ในกรณีนี้บริษัท ก. ต้องรับผิดใน ค่าเสียหายส่วนแรกตามเงื่อนไขในกรมธรรม์เป็นเงินจำนวน 3,000 บาท เงินจำนวนดังกล่าวนี้เมื่อ บริษัทฯ เรียกเก็บคืนจากบริษัท ก. มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายหรือไม่ 2. บริษัทฯ รับทำกรมธรรม์ประกันภัยกับผู้เอาประกันภัยรายเดียวกันหลายกรมธรรม์ เช่น กรมธรรม์ 3 ฉบับ ค่าเบี้ยประกันภัยฉบับละ 400 บาท หากผู้เอาประกันภัยจ่ายค่าเบี้ยประกันภัยพร้อมกัน เป็นเงิน 1,200 บาท ผู้เอาประกันภัยต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายหรือไม่ 3. บริษัทฯ รับทำกรมธรรม์ประกันภัยโดยตกลงค่าเบี้ยประกันภัยเป็นเงิน 700 บาท ต่อมามี การตกลงเพิ่มเบี้ยประกันภัยอีก 500 บาท หากมีการชำระค่าเบี้ยประกันภัยทั้งจำนวนหรือแบ่งชำระเป็น คราว ๆ ผู้เอาประกันภัยต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายหรือไม่ และจากฐานใด 4. กรณีบริษัทฯ ถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายไว้เกิน เช่น ค่าเบี้ยประกันภัยตามกรมธรรม์ไม่ถึง 1,000 บาท แต่ถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายไว้แล้ว บริษัทฯ จะนำภาษีที่ถูกหักไว้ดังกล่าวมาเป็น เครดิตภาษีในการคำนวณเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลของบริษัทฯ ได้หรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : 1. เงินค่าซ่อมรถยนต์เป็นเงินได้พึงประเมินประเภทค่าจ้างทำของตามมาตรา 40(8) แห่ง ประมวลรัษฎากร อันอยู่ในบังคับต้องถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ในอัตราร้อยละ 3.0 ตามข้อ 8 ของ คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 เรื่อง สั่งให้ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 แห่ง ประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2528 ตามข้อ 4 ของ เอกสารแนบตารางกรมธรรม์ประกอบกับข้อ 4 ของคำสั่งนายทะเบียนกรมการประกันภัย มีข้อความระบุ ว่า ในกรณีที่ผู้เอาประกันภัยต้องรับผิดชอบค่าเสียหายส่วนแรกเอง... บริษัทจะจ่ายแทนผู้เอาประกันภัย ไปก่อน... ผู้เอาประกันภัยต้องใช้คืนให้บริษัทภายใน 7 วันนับแต่ได้รับหนังสือเรียกร้องจากบริษัท เมื่อ บริษัทฯ ได้ชำระค่าซ่อมรถยนต์ไปก่อนแล้วจึงมีสิทธิเรียกคืนจากบริษัท ก. ตามกรมธรรม์ จึงเป็นกรณีที่ บริษัทฯ ได้กระทำการแทนบริษัท ก. ผู้เอาประกันภัยในส่วนของการชำระเงินค่าซ่อมรถยนต์ที่ ผู้เอาประกันภัยจะต้องรับผิดชอบเอง บริษัทฯ จึงมีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ตามข้อ 8 ของ คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 ฯ ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ.2528 เมื่อบริษัทฯ เรียกเก็บค่า ซ่อมรถยนต์ที่จ่ายแทนบริษัท ก. ไปก่อนดังกล่าวนี้คืน บริษัท ก. ไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายแต่ อย่างใด 2. กรณีบริษัทฯ รับทำกรมธรรม์ประกันภัยกับผู้เอาประกันภัยรายเดียวกันหลายกรมธรรม์ โดย ค่าเบี้ยประกันภัยแต่ละฉบับไม่เกินหนึ่งพันบาทและผู้เอาประกันภัยจ่ายเบี้ยประกันภัยพร้อมกันเป็น จำนวนเงินตั้งแต่หนึ่งพันบาทขึ้นไป เป็นกรณีการทำสัญญาที่ผู้จ่ายเงินรายหนึ่งรายใดทำสัญญาในลักษณะ ทำนองเดียวกันหลาย ๆ สัญญากับผู้รับเงินรายเดียว ซึ่งแต่ละสัญญามีจำนวนไม่ถึงหนึ่งพันบาท แต่จ่ายเงิน หลาย ๆ สัญญาดังกล่าวรวมกันเป็นจำนวนตั้งแต่หนึ่งพันบาทขึ้นไปผู้จ่ายเงินมีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ใน อัตราร้อยละ 1.0 ตามข้อ 12/3 ของคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 ฯ ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.101/2544 ฯ ลงวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2544 ประกอบกับข้อ 1(4) ของคำชี้แจงกรมสรรพากร เรื่อง การหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ตาม คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.101/2544 ฯ ลงวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2544 3. กรณีที่ทำสัญญาประกันภัยโดยตกลงค่าเบี้ยประกันภัยเป็นเงินจำนวน 700 บาท แล้วต่อมามี การสลักหลังในกรมธรรม์ฉบับเดียวกันเพิ่มเบี้ยประกันภัยอีก 500 บาท การชำระเบี้ยประกันภัยตาม สัญญาประกันภัยฉบับดังกล่าว จึงเป็นการชำระเงินตามสัญญาที่มีจำนวนเงินตั้งแต่หนึ่งพันบาทขึ้นไป ตามข้อ 12/5 ของคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 ฯ ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 ซึ่งแก้ไข เพิ่มเติมโดยคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.104/2544 ฯ ลงวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2544 ดังนั้น เมื่อ ผู้เอาประกันภัยชำระค่าเบี้ยประกันภัยในครั้งต่อมาหลังจากสลักหลังเพิ่มเงินค่าเบี้ยประกันภัยแล้ว จึงมี หน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ไม่ว่าการจ่ายเงินในครั้งนั้น ๆ จะชำระพร้อมกันทั้งจำนวนตั้งแต่หนึ่ง พันบาทหรือแบ่งกันชำระแล้วจะไม่ถึงหนึ่งพันบาท โดยผู้เอาประกันภัยต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ใน อัตราร้อยละ 1.0 ของจำนวนเงินค่าเบี้ยประกันภัยที่จ่ายจริงในครั้งนั้น ๆ 4. กรณีการจ่ายเงินตามสัญญารายหนึ่ง ๆ มีจำนวนไม่ถึงหนึ่งพันบาท ผู้จ่ายเงินได้ไม่มีหน้าที่ ตามกฎหมายที่จะต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย และนำส่งอย่างไรก็ตาม หากผู้จ่ายเงินได้ทำการหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย จากยอดเงินในกรณีดังกล่าวไว้และนำส่งต่อกรมสรรพากรไว้แล้ว ถือว่าเป็นเงินได้พึงประเมินที่ ผู้ต้องเสียภาษีได้รับตามมาตรา 60 แห่งประมวลรัษฎากร ผู้มีเงินได้มีสิทธิที่จะเลือกปฏิบัติอย่างใด อย่างหนึ่งดังต่อไปนี้คือ 1) ยื่นคำร้องขอคืนภายในสามปีนับแต่วันสุดท้ายแห่งกำหนดเวลายื่นรายการภาษีตามที่ กฎหมายกำหนดไว้ตามมาตรา 27 ตรี แห่งประมวลรัษฎากร หรือ 2) ผู้มีเงินได้หากไม่ประสงค์จะขอคืนก็มีสิทธิใช้เป็นเครดิตภาษีในการคำนวณภาษีเงินได้ สำหรับปีภาษีหรือรอบระยะเวลาบัญชีที่หักไว้นั้นตามมาตรา 3 เตรส ประกอบกับมาตรา 60 แห่ง ประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 66/32423 |