| เลขที่หนังสือ | : กค 0706(กม.01)/53 |
| วันที่ | : 17 ตุลาคม 2545 |
| เรื่อง | : ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีการเสียภาษีจากการขายที่ดินภายใต้พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 91/2(6), มาตรา 91/21 |
| ข้อหารือ | : บริษัทฯ ขายที่ดินในปี พ.ศ. 2535 บริษัทฯ เห็นว่า ขณะขายที่ดินไปนั้นอยู่ในบังคับตามมาตรา 3(5) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 แต่ปัจจุบันพระราชกฤษฎีกาฉบับดังกล่าวได้ถูก ยกเลิกโดยมาตรา 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วย การขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ. 2541 โดยเด็ดขาดและไม่มี บทเฉพาะกาลให้การจัดเก็บภาษีธุรกิจเฉพาะที่ค้างอยู่หรือที่ถึงกำหนดชำระก่อนวันที่พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ ใช้บังคับ ให้ยังคงใช้บังคับต่อไป จึงทำให้เหตุในการเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 ไม่มีอีกต่อไป เจ้าพนักงานประเมินจึงไม่อาจทำการประเมินในกรณีดังกล่าวได้ |
| แนววินิจฉัย | : พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 ได้กำหนดหลักเกณฑ์การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ เป็นทางค้าหรือหากำไร ที่อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ โดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น เมื่อบริษัทขายอสังหาริมทรัพย์เข้าลักษณะเป็นทางค้าหรือหากำไรซึ่งอยู่ใน บังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะในระหว่างเวลาที่พระราชกฤษฎีกาฉบับดังกล่าวมีผลใช้บังคับ บริษัทฯ จึงมี หน้าที่เสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามบทบัญญัติกฎหมายดังกล่าวและกรมสรรพากรก็มีสิทธิในการจัดเก็บภาษีโดย ชอบด้วยกฎหมาย แม้ในภายหลังได้มีการยกเลิกหลักเกณฑ์ตามพระราชกฤษฎีกาฉบับเดิมดังกล่าว ดังนั้นหากบริษัทฯ ไม่เสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามที่ควรต้องเสียภายในกำหนดเวลาตามที่กฎหมาย กำหนด เจ้าพนักงานประเมินมีสิทธิที่จะใช้อำนาจประเมินให้เสียภาษี โดยใช้อำนาจตามบทบัญญัติมาตรา 91/21 แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งเป็นการใช้อำนาจตามกฎหมายที่จะประเมินให้เสียภาษีย้อนหลังตามที่ กฎหมายบัญญัติได้อยู่แล้ว |
| เลขตู้ | : 65/31996 |