เมนูปิด

เลขที่หนังสือ: กค 0811/5210
วันที่: 12 มิถุนายน 2545
เรื่อง: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการพิจารณาทบทวนขยายกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการ (ภ.ง.ด.54) และนำส่งภาษีเงินได้นิติบุคคล
ข้อกฎหมาย: มาตรา 70, มาตรา 3 อัฏฐ
ข้อหารือ: 1. บริษัท พ. จำกัด จดทะเบียนนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัดตามกฎหมายไทย
ประกอบกิจการเป็นผู้ผลิต ส่งออก นำเข้า ซื้อขายสินค้าอุปโภค บริโภค เครื่องสำอางและเวชภัณฑ์ ฯลฯ
สำนักงานตั้งอยู่เลขที่ถนนสุขุมวิท แขวงคลองตัน เขตคลองเตย กรุงเทพฯ
2. บริษัทฯ ได้ทำสัญญา "Service Agreement" กับบริษัท P Inc. สาขาในประเทศญี่ปุ่น
ซึ่งจดทะเบียนเป็นนิติบุคคลในประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นสัญญาเกี่ยวกับการให้บริการทางด้านการตลาด
การขาย การเงิน และการจัดการทั่วไป ซึ่งไม่สามารถจัดหาได้ในประเทศไทย
3. ในการจ่ายเงินค่าบริการดังกล่าว บริษัทฯ มิได้หักภาษีนำส่งเนื่องจากบริษัทฯ เข้าใจว่า
บริษัท P Inc. เป็นวิสาหกิจซึ่งเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่น และมิได้มีสถานประกอบการถาวรใน
ประเทศไทย ดังนั้น ภายใต้อนุสัญญาภาษีซ้อนระหว่างประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่น เงินค่าบริการนี้ ถือว่า
เป็นเงินกำไรจากธุรกิจ และได้รับยกเว้นภาษีในประเทศไทย แต่ปรากฏว่า บริษัท P Inc. เป็นบริษัทที่
จดทะเบียน ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา และในช่วงเวลา 1 กรกฎาคม 2536 ถึง 31 พฤษภาคม 2541
ยังไม่มีอนุสัญญาภาษีซ้อนระหว่างประเทศไทยกับประเทศสหรัฐอเมริกา ทำให้บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องหักภาษี
เมื่อมีการจ่ายค่าบริการดังกล่าวข้างต้น บริษัทฯ ได้ยื่นแบบ ภ.ง.ด.54 นำส่งภาษีเงินได้นิติบุคคลตั้งแต่
รอบระยะเวลาบัญชี 2536/2537 จนถึงวันที่ 31 พฤษภาคม 2541 รวม 41 ฉบับ เป็น
ภาษีเงินได้นิติบุคคล จำนวน 90,149,736.21 บาท เงินเพิ่ม จำนวน 37,054,447.02 บาท
รวมเป็นภาษีที่ชำระทั้งสิ้น 127,204,183.23 บาท เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2542
แนววินิจฉัย: 1. กรณีบริษัท พ. จำกัด จ่ายเงินค่าบริการออกไปให้กับบริษัท P Inc. สาขาในประเทศ
ญี่ปุ่น บริษัทฯ มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ในอัตราร้อยละ 15 ของเงินที่จ่ายโดยต้องยื่นแบบแสดงรายการและ
นำส่งภายใน 7 วัน นับแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 70 แห่ง
ประมวลรัษฎากร
เนื่องจากบริษัท P Inc. จดทะเบียนจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกา จึง
ถือว่าเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา และโดยที่อนุสัญญาเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนระหว่าง
ประเทศไทยกับประเทศสหรัฐอเมริกาในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีหัก ณ ที่จ่าย มีผลบังคับสำหรับจำนวนภาษีที่ได้
จ่ายหรือเครดิตในหรือหลังวันที่ 1 มิถุนายน 2541 เป็นต้นไป ดังนั้น เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า บริษัทฯ
ได้จ่ายเงินค่าบริการดังกล่าวออกไปก่อนวันที่ 1 มิถุนายน 2541 จึงไม่มีประเด็นต้องวินิจฉัยว่า จะได้
สิทธิประโยชน์ตามอนุสัญญาหรือไม่
2. ข้อเท็จจริงปรากฏว่า บริษัทฯ มิได้หักและนำส่งภาษีภายในกำหนดเวลา โดยเข้าใจผิดว่า
บริษัท P Inc. จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งอาจทำให้ได้รับสิทธิประโยชน์ได้รับยกเว้นภาษี
ตามอนุสัญญาระหว่างประเทศไทยกับประเทศญี่ปุ่นเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและป้องกันการหลีกเลี่ยง
รัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้ กรณียังถือมิได้ว่ามีเหตุจำเป็นจนไม่สามารถจะปฏิบัติตาม
กำหนดเวลาได้ตามมาตรา 3 อัฏฐ แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น จึงไม่อนุมัติขยายเวลายื่น
แบบแสดงรายการและนำส่งภาษีตามที่บริษัทฯ ขอมาแต่อย่างใด
เลขตู้: 65/31521

 

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020