เลขที่หนังสือ | : กค 0811/พ./939 |
วันที่ | : 1 กุมภาพันธ์ 2545 |
เรื่อง | : ภาษีเงินได้นิติบุคคล และ ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีค่าใช้จ่ายค่าโฆษณา |
ข้อกฎหมาย | : มาตรา 65 ตรี (9), มาตรา 77/2, มาตรา 86, มาตรา 82 |
ข้อหารือ | : บริษัทฯ แจ้งว่า ได้ว่าจ้างให้บริษัท เอ็ม. โฆษณาพร้อมอุปกรณ์การโฆษณา ต่อมาได้มีการแจ้ง หนี้มาที่บริษัทฯ ซึ่งเป็นราคาสูงเกินความเป็นจริง เป็นจำนวนเงิน 3,970,112.50.- บาท จึงทำให้ เกิดคดีความกันในศาล และได้มีการทำสัญญาประนีประนอมยอมความต่อหน้าศาล โดยบริษัทฯ จะต้องจ่าย ค่าโฆษณาทั้งหมด เป็นเงิน 1,300,000 บาท จึงขอหารือดังนี้ 1. ค่าใช้จ่ายค่าโฆษณาจำนวน 1,300,000 บาท บริษัทฯ สามารถนำเป็นค่าใช้จ่ายใน การคำนวณภาษีเงินได้ในปีที่มีการจ่ายชำระตามมาตรา 65 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร ได้หรือไม่ 2. ค่าใช้จ่ายค่าโฆษณาจำนวน 1,300,000 บาท ผู้รับจ้างโฆษณาจะต้องออก ใบกำกับภาษี/ ใบเสร็จรับเงิน ให้แก่บริษัทฯ ผู้ว่าจ้างโฆษณา หรือไม่ 3. บริษัทฯ ผู้ว่าจ้างโฆษณาจะต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย จากค่าใช้จ่ายดังกล่าวหรือไม่ ถ้า ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย จะถือเป็นเงินได้ประเภทค่าโฆษณาหรือค่าจ้างทำของ |
แนววินิจฉัย | : 1. กรณีตามข้อ 1 บริษัทฯ จ่ายเงินค่าโฆษณาพร้อมอุปกรณ์การโฆษณา ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายใน การประกอบกิจการ ตามสัญญาประนีประนอมยอมความต่อหน้าศาล บริษัทฯ สามารถนำมาเป็นรายจ่ายใน การคำนวณกำไรสุทธิและขาดทุนสุทธิในรอบระยะเวลาบัญชีที่บริษัทฯ จ่ายเงินจำนวนดังกล่าวไปจริง ตาม คำพิพากษาตามยอมได้ ไม่ต้องห้ามตามมาตรา 65 ตรี (9) แห่งประมวลรัษฎากร 2. กรณีตามข้อ 2 บริษัท เอ็ม. รับจ้างโฆษณาพร้อมอุปกรณ์การโฆษณา เข้าลักษณะเป็นการ ให้บริการ ดังนั้น เมื่อบริษัท เอ็ม. ได้รับเงินค่าโฆษณา บริษัท เอ็ม. จึงมีความรับผิดในการเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่ม และต้องจัดทำใบกำกับภาษีเรียกเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากบริษัทฯ ทั้งนี้ ตามมาตรา 77/2 มาตรา 86 และมาตรา 82 แห่งประมวลรัษฎากร 3. กรณีตามข้อ 3 บริษัทฯ จ่ายค่าโฆษณาตามข้อเท็จจริงดังกล่าว บริษัทฯ มี หน้าที่ต้องหัก ภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย และนำส่งกรมสรรพากรในอัตราร้อยละ 2.0 ตามข้อ 10 ของคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 ฯ ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 |
เลขตู้ | : 65/31247 |