| เลขที่หนังสือ | : กค 0811(กม.15)/245 |
| วันที่ | : 3 ธันวาคม 2544 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการยื่นแบบชำระภาษีของชาวต่างชาติผู้มิได้อยู่ในประเทศไทย |
| ข้อกฎหมาย | : มารา 56 |
| ข้อหารือ | : นาย จ. และนาย ว. ผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศสาธารณรัฐเกาหลี มีเงินได้พึงประเมินตาม มาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร จากการเป็นที่ปรึกษาให้กับบริษัทในประเทศไทย ซึ่งไม่เข้า เงื่อนไขที่จะได้รับการยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทย ตามอนุสัญญาภาษีซ้อน ระหว่างประเทศไทยและสาธารณรัฐเกาหลี ทั้งนี้ บริษัทฯ ได้หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายในอัตราร้อยละ 15.0 ของเงินได้พึงประเมินไว้ทุกคราวที่จ่ายและได้นำส่งครบถ้วนแล้ว แต่ชาวต่างชาติทั้งสองซึ่งมิได้มี ภูมิลำเนาอยู่ในประเทศไทยก็มิได้ยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาให้แก่ ประเทศไทย สำนักงานสรรพากรจังหวัดเห็นว่า 1. กรณีบริษัทฯ ได้หักภาษี ณ ที่จ่าย สำหรับเงินได้พึงประเมิน ตามมาตรา 40(2) แห่ง ประมวลรัษฎากร ที่จ่ายให้แก่ นาย จ. และนาย ว. ผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศสาธารณรัฐเกาหลีในอัตรา ร้อยละ 15.0 และนำส่งครบถ้วนแล้ว บริษัทฯ ผู้จ่ายเงินได้จึงไม่ต้องร่วมรับผิดกับผู้มีเงินได้ในการเสีย ภาษี 2. ถึงแม้ว่าชาวต่างชาติทั้งสองจะถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50(1) วรรคสี่ แห่งประมวลรัษฎากร ไว้แล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีหน้าที่ต้องยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษี เงินได้ บุคคลธรรมดา ตามมาตรา 56 แห่งประมวลรัษฎากร หากมิได้ยื่นแบบชำระภาษี เจ้าพนักงานย่อม มีอำนาจประเมิน ตามมาตรา 49 แห่งประมวลรัษฎากร แต่การส่งหมายเรียกและหนังสือแจ้งให้ชำระ ภาษีอากรตามมาตรา 8 แห่งประมวลรัษฎากร ไม่อาจกระทำได้ เนื่องจากชาวต่างชาติทั้งสองไม่เคยมี ภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่หรือสำนักงานในประเทศไทย อันเป็นกรณีไม่อาจอาศัยอำนาจตามมาตรา 49 แห่ง ประมวลรัษฎากร ทำการประเมินเรียกเก็บภาษีเพิ่มเติม สภ. มีความเห็นว่า เนื่องจากนาย จ. และนาย ว. ผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศสาธารณรัฐเกาหลี มีเงินได้จากการเป็นที่ปรึกษาให้กับ บริษัทในประเทศไทยอันเข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร จึงต้องนำเงินได้ดังกล่าวมาเสียภาษีในประเทศไทย อันเป็นประเทศที่ เงินได้เกิดขึ้น ตามมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร และไม่เข้าเงื่อนไขที่จะได้รับยกเว้น ไม่ต้องเสียภาษีในประเทศไทย ตามข้อ 15(ก)(ข) และ (ค) แห่งอนุสัญญาภาษีซ้อนระหว่าง ประเทศไทยและสาธารณรัฐเกาหลี กรณีดังกล่าวชาวต่างชาติทั้งสองต้องมีหน้าที่ยื่นแบบแสดงรายการและ ชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทย ตามมาตรา 56 แห่งประมวลรัษฎากร แต่เมื่อปรากฏ ข้อเท็จจริงว่าชาวต่างชาติทั้งสองมิได้อยู่ในประเทศไทย จึงไม่อาจบังคับให้ยื่นแบบแสดงรายการเสียภาษี ในประเทศไทยได้ เว้นแต่จะได้เข้ามาในประเทศไทย อันเป็นกรณีที่จังหวัดจะต้องดำเนินการให้เป็นไป ตามประมวลรัษฎากร และระเบียบปฏิบัติอย่างเคร่งครัดต่อไป สำหรับกรณีบริษัทฯ ผู้จ่ายเงินได้ หาก ข้อเท็จจริงปรากฏว่าได้หักและนำส่งภาษี ณ ที่จ่ายไว้ครบถ้วนแล้วก็ไม่ต้องรับผิดเกี่ยวกับการเสียภาษี ดังกล่าวร่วมกับผู้มีเงินได้แต่อย่างใด ตามนัยมาตรา 54 แห่งประมวลรัษฎากร |
| แนววินิจฉัย | : ความเห็นของสำนักงานสรรพากรภาคถูกต้องแล้ว เนื่องจากบทบัญญัติตามประมวลรัษฎากรที่ กำหนดให้บุคคลใดมีหน้าที่ต้องเสียภาษีอากรหรือไม่ อย่างไร หรือกำหนดให้ต้องดำเนินการอย่างใดนั้น คงใช้บังคับได้แต่เฉพาะบุคคลที่อยู่ในประเทศไทยเท่านั้น ดังนั้น หากชาวต่างชาติดังกล่าวซึ่งมีหน้าที่ต้อง ยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทย แต่มิได้อยู่ในประเทศไทยแล้ว ก็ มิอาจบังคับให้ยื่นแบบฯ ในประเทศไทยได้เว้นแต่จะเข้ามาในประเทศไทยและบริษัทฯ ผู้จ่ายเงินได้ซึ่งได้ หักและนำส่งภาษี ณ ที่จ่ายครบถ้วนแล้วก็ไม่ต้องรับผิดเกี่ยวกับกรณีดังกล่าวร่วมกับผู้มีเงินได้ |
| เลขตู้ | : 64/31145 |