| เลขที่หนังสือ | : กค 0811/พ./6058 |
| วันที่ | : 15 มิถุนายน 2544 |
| เรื่อง | : ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีค่าธรรมเนียมที่ปรึกษากฎหมายในการกู้ยืมเงินจากต่างประเทศ |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 83/6(2) |
| ข้อหารือ | : สำนักงานสรรพากรภาคได้หารือกรณีบริษัท ม. จำกัด เป็นผู้ประกอบธุรกิจให้เช่าอาคาร สำนักงาน ร้านค้า ในการประกอบธุรกิจ บริษัทฯ ได้ทำสัญญากู้ยืมเงินตราต่างประเทศจาก สถาบันการเงินแห่งหนึ่งในประเทศสิงค์โปร์ โดยสัญญาได้ระบุว่า บริษัทฯ ต้องเป็นผู้รับผิดชอบจ่าย ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ที่ผู้ให้กู้ได้จ่ายไปเพื่อการกู้ยืมเงิน ได้แก่ ภาระภาษีที่เกี่ยวข้อง (ถ้ามี) ค่าธรรมเนียม ที่ปรึกษากฎหมายในการทำสัญญากู้ยืมเงิน หรือเปลี่ยนแปลงแก้ไขสัญญา เป็นต้น โดยให้บริษัทฯ ชำระเงิน โดยตรงให้กับบริษัทที่ปรึกษากฎหมายแทนผู้ให้กู้ยืมเงินนั้น บริษัทฯ เข้าใจว่าเป็นการจ่ายเงินได้ที่มีลักษณะ ทำนองเดียวกับดอกเบี้ยที่จ่ายให้กับผู้ให้กู้เงินตามสัญญากู้ยืมเงินไม่ใช่ค่าบริการ บริษัทฯ จึงนำส่ง ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย (ภ.ง.ด.54) เท่านั้น แต่ไม่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม จึงหารือว่า บริษัทฯ ปฏิบัติ ถูกต้องหรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : กรณีที่ตามสัญญาให้กู้ยืมเงินดังกล่าว กำหนดให้บริษัทฯ ผู้กู้ยืมเงิน จ่ายค่าธรรมเนียมการ จัดจ้างที่ปรึกษากฎหมายที่ผู้ให้กู้ได้จ่ายไปในการทำสัญญากู้ยืมเงินให้กับผู้ให้กู้ด้วย โดยกำหนดให้ผู้กู้จ่าย เงินโดยตรงกับบริษัทที่ปรึกษากฎหมายแทนผู้ให้กู้นั้น ถือได้ว่าค่าธรรมเนียมดังกล่าว เป็นผลประโยชน์ที่ ผู้ให้กู้ได้รับจากการให้กู้ยืมเงิน ซึ่งถือเป็นเงินได้ประเภทดอกเบี้ยตามมาตรา 40(4)(ก) แห่ง ประมวลรัษฎากร ค่าธรรมเนียมดังกล่าวจึงไม่เข้าลักษณะเป็นเงินค่าบริการ ซึ่งอยู่ในบังคับต้องเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร และบริษัทฯ จึงไม่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มตาม มาตรา 83/6(2) แห่งประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | : 64/30603 |