ด้วยกรมสรรพากรได้ขอให้คณะกรรมการวินิจฉัยภาษีอากรวินิจฉัยว่า การรับเหมาก่อสร้างอาคารให้กับผู้ว่าจ้างซึ่งเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มและภาษีธุรกิจเฉพาะและอาคารดังกล่าวเป็นอาคารที่ผู้ว่าจ้างสร้างขึ้นเพื่อขาย ผู้รับเหมาก่อสร้างซึ่งเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม จะมีสิทธิขอยกเว้นการเรียกเก็บภาษีขายจากผู้ว่าจ้างและขอเสียภาษีการค้าตามหมวด 4 ในลักษณะ 2 แห่งประมวลรัษฎากรก่อนการแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2534 ตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากรดังกล่าวหรือไม่
คณะกรรมการฯ ได้พิจารณาและได้มีคำวินิจฉัยในการประชุมครั้งที่ 25/2536 วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2536 ว่า แม้ว่ามาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2534 จะได้กำหนดว่าคู่สัญญาฝ่ายผู้ว่าจ้างต้องมิใช่ผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มที่มิใช่ผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม ซึ่งต้องเสียภาษีตามมาตรา 82/16 แห่งประมวลรัษฎากร ก็ตาม แต่โดยที่ผู้ว่าจ้างได้ประกอบกิจการหลายประเภททั้งกิจการประเภทที่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มซึ่งต้องจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม และกิจการประเภทที่ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะซึ่งต้องจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะ และตามบทบัญญัติแห่งประมวลรัษฎากรก็มิได้มีข้อห้ามมิให้ผู้ประกอบการรายหนึ่งรายใดประกอบกิจการที่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มและที่ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะแต่อย่างใดการที่ผู้ว่าจ้างได้ว่าจ้างให้สร้างอาคารขึ้นเพื่อขาย การขายอาคารดังกล่าวของผู้ว่าจ้าง ผู้ว่าจ้างต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา91/7 แห่งประมวลรัษฎากร และไม่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มแต่ประการใด จึงถือได้ว่ากิจการในส่วนของการว่าจ้างให้สร้างอาคารเพื่อขาย ผู้ว่าจ้างเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะผู้รับเหมาก่อสร้างซึ่งเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มจึงมีสิทธิขอยกเว้นการเรียกเก็บภาษีขายจากผู้ว่าจ้างและขอเสียภาษีการค้าตามหมวด 4 ในลักษณะ 2 แห่งประมวลรัษฎากรก่อนการแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2534 ตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากรดังกล่าวได้
| 
