| เลขที่หนังสือ | : กค 0706/9819 |
| วันที่ | : 3 พฤศจิกายน 2547 |
| เรื่อง | : ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาล่วงหน้า (ภ.ง.ด.93) สำหรับเงินค่าเช่าที่ดินรับล่วงหน้า |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 40(5), มาตรา 48 |
| ข้อหารือ | : คณะบุคคล ก. ทำสัญญาให้เช่าที่ดินกับบริษัท ข. ทำสัญญาเช่าเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2545 มีกำหนดระยะเวลาเช่า 30 ปี เริ่มตั้งแต่วันที่ 18 กรกฎาคม 2545 ถึงวันที่ 18 กรกฎาคม 2574 คณะบุคคลฯ ได้รับผลตอบแทนตามสัญญาเช่าแบ่งเป็น 2 ส่วนคือ ส่วนแรกเป็นค่าเช่ารับล่วงหน้าสำหรับ การเช่า 30 ปี แบ่งชำระเป็น 2 งวด คือ งวดวันที่ 18 กรกฎาคม 2545 และงวดวันที่ 18 กรกฎาคม 2546 สำหรับส่วนที่สองเป็นค่าเช่ารายปี โดยแบ่งชำระปีละ 2 ครั้ง ซึ่งคณะบุคคลฯ ได้นำค่าเช่าที่ดินรับ ล่วงหน้ามายื่นแบบแสดงรายการภาษีดังนี้ 1. ปีภาษี 2545 คณะบุคคลฯ นำเงินค่าเช่ารับล่วงหน้างวดที่ 1 มาเฉลี่ยตามอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 พร้อมชำระภาษีเงินได้ตั้งแต่ปีภาษี 2546 - 2574 รวม 29 ฉบับ เมื่อสิ้นปีภาษี 2545 คณะบุคคลฯ ยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 สำหรับปีภาษี 2545 โดยนำเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้างวดที่ 1 ซึ่งเฉลี่ย ตามอายุการเช่า (เงินที่เฉลี่ยได้ในปีที่ 1 หรือปีภาษี 2545) มาคำนวณเป็นเงินได้พึงประเมินเพื่อ คำนวณภาษีที่ต้องชำระ และนำภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร มา เป็นเครดิตในการคำนวณภาษีทั้งจำนวนโดยมิได้เฉลี่ยภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ซึ่ง สท.ได้พิจารณาคืน ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาให้คณะบุคคลฯ ไปเรียบร้อยแล้ว 2. ปีภาษี 2546 คณะบุคคลฯ นำเงินค่าเช่ารับล่วงหน้างวดที่ 2 ซึ่งรับเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2546 มา เฉลี่ยตามอายุการเช่าที่เหลือและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 พร้อมชำระภาษีเงินได้ ตั้งแต่ปีภาษี 2547 - 2574 รวม 28 ฉบับ โดยมิได้นำเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 1 ตั้งแต่ปี 2547 - 2574 มารวมคำนวณ กับเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 2 ในแบบ ภ.ง.ด.93 แต่อย่างใด เมื่อสิ้นปีภาษี 2546 คณะบุคคลฯ ยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 1 (เงินที่เฉลี่ยในปีภาษี 2546) และเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 2 ซึ่งเฉลี่ยตามอายุการเช่า (เงินที่เฉลี่ยในปีภาษี 2546) โดยนำภาษีที่ชำระไว้แล้วล่วงหน้าตามแบบ ภ.ง.ด.93 ของงวดที่ 1 และภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายตามหนังสือรับรองการหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร ของ เงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 2 มาถือเป็นเครดิตในการคำนวณภาษีทั้งจำนวน ซึ่งขณะนี้อยู่ ในระหว่างการพิจารณาคืนภาษีให้คณะบุคคลฯ การยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 เพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาเป็นการล่วงหน้าสำหรับเงินได้ ค่าเช่ารับล่วงหน้าของคณะบุคคลฯ ในงวดที่ 2 ยังไม่ถูกต้องครบถ้วนตามหลักเกณฑ์การคำนวณภาษีตาม มาตรา 48 แห่งประมวลรัษฎากร เนื่องจากการคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาต้องคำนวณเป็นรายปี ภาษีหากให้มีการกระจายเงินได้ออกเป็นงวด ๆ อาจทำให้ผิดหลักการการเสียภาษีที่ดีและขัดต่อหลัก ความเป็นธรรมตามบทบัญญัติแห่งประมวลรัษฎากร สท. จึงขอหารือว่าเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าของ คณะบุคคลฯ ในการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 มีวิธีการคำนวณอย่างไรจึงจะถูกต้อง |
| แนววินิจฉัย | : เงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าที่คณะบุคคลฯ ได้รับในปีภาษี 2545 และ 2546 เข้าลักษณะเป็น เงินได้หรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้เนื่องจากการให้เช่าทรัพย์สินตามมาตรา 40(5) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งหากผู้ให้เช่าจะต้องรับภาระเสียภาษีเงินได้จากเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้าในปีที่ได้รับเงินหรือประโยชน์ ดังกล่าว ก็ย่อมจะเป็นภาระหนักแก่ผู้ให้เช่ามิใช่น้อย ฉะนั้น เพื่อเป็นการบรรเทาภาระภาษีของผู้เสียภาษี เงินได้บุคคลธรรมดาและเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้มีเงินได้ซึ่งมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาดังกล่าว เสียภาษีโดยถูกต้องตามกฎหมาย ผู้มีเงินได้มีสิทธินำเงินได้ค่าเช่ารับล่วงหน้ามาเฉลี่ยเป็นรายปีตามส่วน แห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบแสดงรายการและชำระภาษีเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปในปี ที่ได้รับเงินได้พึงประเมินนั้น ตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง ผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินไม่ ยื่นรายการเงินได้ให้ครบถ้วน ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 แบบแสดงรายการสำหรับผู้มีเงินได้ที่ ขอชำระภาษีก่อนถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการประจำปี คือ แบบ ภ.ง.ด.93 และฐานภาษีใน การคำนวณเพื่อชำระภาษีล่วงหน้าตามแบบ ภ.ง.ด.93 คือ ฐานภาษีงวดที่ 1 (ปี 2545) ได้แก่ เงินได้ที่เฉลี่ยได้ในแต่ละปีตามสัญญาของงวดที่ 1 (ปีที่ 1-30) ยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 รวม 30 ฉบับภายในปี 2545 และเมื่อถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการ ภาษีเงินได้ประจำปีภายในเดือนมีนาคมของปีภาษีถัดไป จะต้องนำเงินได้ที่เฉลี่ยได้แต่ละปีดังกล่าวรวม คำนวณกับเงินได้อื่นๆ (ถ้ามี) เพื่อรวมคำนวณภาษีเงินได้และนำเงินภาษีที่ชำระไว้แล้วล่วงหน้ามาเครดิต ออกจากภาษีที่คำนวณได้พร้อมกับการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 ฐานภาษีงวดที่ 2 (ปี 2546) ได้แก่ เงินได้ที่เฉลี่ยได้แต่ละปีตามสัญญาของงวดที่ 2 (ปีที่ 2-30) ยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 รวม 29 ฉบับ ภายในปี 2546 และเมื่อถึงกำหนดเวลายื่น แบบแสดงรายการภาษีเงินได้ประจำปีภายในเดือนมีนาคมของปีภาษีถัดไป จะต้องนำเงินได้ที่เฉลี่ยได้ แต่ละปีดังกล่าวรวมกับเงินได้ที่เฉลี่ยได้แต่ละปีของงวดที่ 1 และเงินได้อื่นๆ (ถ้ามี) เพื่อรวมคำนวณ ภาษีเงินได้และนำเงินภาษีที่ชำระไว้แล้วล่วงหน้ารวมทั้งภาษีที่ชำระไว้แล้วล่วงหน้าของงวดที่ 1 มา เครดิตออกจากภาษีที่คำนวณได้ พร้อมกับการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 สำหรับภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายเงินค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 1 ให้คณะบุคคลฯ นำมา เครดิตออกจากภาษีที่ต้องเสียในปีภาษีที่ได้รับเงินค่าเช่ารับล่วงหน้างวดที่ 1 (ปีภาษี 2545)ส่วน ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายเงินค่าเช่ารับล่วงหน้าของงวดที่ 2 ให้คณะบุคคลฯ นำมาเครดิตออกจากภาษีที่ ต้องเสียในปีภาษีที่ได้รับเงินค่าเช่ารับล่วงหน้างวดที่ 2 (ปีภาษี 2546) โดยให้คณะบุคคลฯ ยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 หรือแบบ ภ.ง.ด.93 ตามมาตรา 60 แห่งประมวลรัษฎากร และหากจำนวนภาษีเงินได้ หัก ณ ที่จ่าย มีมากกว่าภาษีที่ต้องชำระก็ให้ขอคืนได้ตามมาตรา 63 แห่งประมวลรัษฎากร แต่หาก คณะบุคคลฯ ไม่ยื่นรายการและชำระภาษีตามที่เป็นจริงภายในเวลาอันสมควร และกรมสรรพากรได้ ดำเนินการตรวจสอบ คณะบุคคลฯ จะต้องรับผิดเสียภาษี เงินเพิ่มและเบี้ยปรับตาม ประกาศกระทรวงการคลังฯ ฉบับดังกล่าว |
| เลขตู้ | : 67/33193 |