นาง ก. เป็นผู้มีเงินได้ใช้สิทธิหักลดหย่อนค่าอุปการะเลี้ยงดูคนพิการ ปรากฏข้อเท็จจริงว่า นาง ก. อำเภอเมืองลำปาง จังหวัดลำปาง เป็นบุตรนาย ม. ซึ่งเป็นคนพิการและมีบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมาย ว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ นาง ก. ได้ยื่นคำร้องและแจ้งข้อมูลต่อสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดฯ โดยอ้างว่า นาง ก. เป็นผู้อุปการะเลี้ยงดูนาย ม. บิดาซึ่งเป็นคนพิการตลอดมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 จนถึงปัจจุบัน แต่ได้มอบหมายให้นาง อ. หลานสาวไปดำเนินการยื่นคำร้องขอมีบัตรประจำตัวเป็นผู้ดูแลคนพิการ โดยที่นาง อ. เป็นผู้ให้ข้อมูลดำเนินการด้านเอกสารและลงนามรับรองในฐานะตนเองเป็นผู้ดูแลนาย ม. ทำให้นาง ก. ซึ่งเป็นบุตรที่อุปการะเลี้ยงดูบิดาที่เป็นคนพิการ ไม่ได้สิทธิในการลดหย่อนค่าอุปการะเลี้ยงดูคนพิการ สำนักงานฯ จึงหารือว่ากรณีดังกล่าว นาง ก. มีสิทธิหักค่าลดหย่อนการอุปการะเลี้ยงดูคนพิการย้อนหลัง ได้หรือไม่

          ผู้มีเงินได้ที่จะใช้สิทธิหักลดหย่อนค่าอุปการะเลี้ยงดูคนพิการซึ่งมีบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ตามมาตรา 47 (1)(ฎ) แห่งประมวลรัษฎากร ต้องเป็นผู้ดูแลคนพิการ และมีชื่อเป็นผู้ดูแลคนพิการในบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ตามข้อ 1 ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 182) เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขรวมทั้งจำนวนคนพิการและ คนทุพพลภาพในความอุปการะเลี้ยงดูของผู้มีเงินได้ในการหักลดหย่อนค่าอุปการะเลี้ยงดูคนพิการซึ่งมีบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ หรือคนทุพพลภาพ ตามมาตรา 47(1)(ฎ) แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2552ดังนั้น กรณีที่นาง ก. จะขอใช้สิทธิหักลดหย่อนค่าอุปการะเลี้ยงดูคนพิการย้อนหลัง โดยอ้างว่าตนเป็นผู้ดูแลอุปการะเลี้ยงดูบิดาซึ่งเป็นคนพิการและมีบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมาย ว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ตามมาตรา 47 (1)(ฎ) แห่งประมวลรัษฎากร ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 มาจนถึงปัจจุบันโดยตนไม่มีชื่อเป็นผู้ดูแลคนพิการในบัตรประจำตัวคนพิการตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ จึงไม่สามารถกระทำได้