:         กรณีนาย ก. ทำบันทึกข้อตกลงเรื่องกรรมสิทธิ์รวมในที่ดินโดยไม่มีค่าตอบแทน จำนวน 2 สัญญาให้กับนาง ข. เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2542 เข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ ตามมาตรา 91/1(4) แห่งประมวลรัษฎากร แต่เป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ถือครองเกินห้าปีนับแต่วันที่ได้อสังหาริมทรัพย์มา ได้รับยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับมาตรา 4(6) แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการขายสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 342) พ.ศ. 2541 แต่นาย ก. มีหน้าที่ต้องเสีย ค่าอากรแสตมป์จากใบรับสำหรับการโอนหรือก่อตั้งสิทธิใดๆ ตามลักษณะแห่งตราสาร 28.(ข) แห่งบัญชีอัตราอากรแสตมป์ ซึ่งในวันจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรม เจ้าพนักงานฯ ของสำนักงานที่ดินมิได้เรียกเก็บอากรแสตมป์ ถือได้ว่านาย ก. มิได้ปฏิบัติตามกฎหมายจึงต้องรับผิดชำระค่าอากรและเงินเพิ่มตามมาตรา 113 และมาตรา 116 แห่งประมวลรัษฎากร แต่ความผิดพลาดดังกล่าวเกิดจากความสำคัญผิดในข้อกฎหมายของเจ้าพนักงานที่ดิน และนาย ก. มิได้มีเจตนาหลีกเลี่ยงและได้ชำระอากรแสตมป์แล้วเมื่อวันที่ 28 เมษายน 2548 กรณีมีเหตุอันสมควรขยายกำหนดเวลาการชำระอากรแสตมป์ตามที่ร้องขอตามมาตรา 3 อัฏฐ วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร ออกไปจนถึงวันที่ 28 เมษายน 2548 โดยไม่ต้องชำระเงินเพิ่มตามมาตรา 113 และมาตรา 116 แห่งประมวลรัษฎากร