| เลขที่หนังสือ | : กค 0706/5092 |
| วันที่ | :16 มิถุนายน 2549 |
| เรื่อง | :ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีเงินได้จากบำเหน็จดำรงชีพของธนาคารออมสิน |
| ข้อกฎหมาย | :ข้อ 2(73) แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509)ฯ |
| ข้อหารือ | : วันที่ 7 มีนาคม 2548 นาง พ. ได้รับบำเหน็จดำรงชีพจำนวน 524,331 บาท จากธนาคาร อ. จึงขอทราบว่า 1. บำเหน็จดำรงชีพที่นาง พ. ได้รับจากธนาคาร อ. จำนวน 524,331 บาท ซึ่งได้รับไม่เกินสิบห้าเท่าของบำนาญรายเดือน จะได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาหรือไม่ 2. หากนาง พ. ได้รับยกเว้นไม่ต้องนำบำเหน็จดำรงชีพรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา จะได้รับยกเว้นเป็นจำนวนเท่าใด และเงินได้ส่วนที่ไม่ได้รับยกเว้นมีสิทธิเลือกคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตามมาตรา 48 (5) แห่งประมวลรัษฎากร หรือไม่ |
| แนววินิจฉัย | : 1. บำเหน็จดำรงชีพที่นาง พ. ได้รับจากธนาคาร อ. ถือเป็นเงินได้เนื่องจากการจ้างแรงงาน จึงเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (1) แห่งประมวลรัษฎากร อยู่ในบังคับต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา บำเหน็จดำรงชีพที่นาง พ. ได้รับจำนวน 524,331 บาท จะถือเป็นเงินได้พึงประเมินที่ได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตามมาตรา 42 (17) แห่งประมวลรัษฎากร ธนาคาร อ. ต้องจ่ายบำเหน็จดำรงชีพดังกล่าวโดยมีอัตราและวิธีการคำนวณเช่นเดียวกับบำเหน็จดำรงชีพของข้าราชการ ซึ่งตามกฎกระทรวง กำหนดอัตราและวิธีการรับบำเหน็จดำรงชีพ พ.ศ. 2546 กำหนดให้จ่ายบำเหน็จดำรงชีพในอัตราไม่เกินสิบห้าเท่าของบำนาญรายเดือนที่ได้รับแต่ไม่เกินสองแสนบาท กรณีนาง พ. ได้รับบำเหน็จดำรงชีพจากธนาคาร อ. เป็นจำนวนไม่เกินสิบห้าเท่าของบำนาญรายเดือน เป็นเงินจำนวน 524,331 บาท เป็นการจ่ายบำเหน็จที่ไม่ถือเป็นการจ่ายบำเหน็จดำรงชีพ โดยมีอัตราและวิธีการคำนวณเช่นเดียวกับบำเหน็จดำรงชีพของข้าราชการ ตามข้อ1 แห่งกฎกระทรวง กำหนดอัตราและวิธีการรับบำเหน็จดำรงชีพ พ.ศ. 2546 ดังนั้น บำเหน็จจำนวนดังกล่าวที่นาง พ. ได้รับจากธนาคาร อ. ทั้งจำนวน จึงไม่เป็นเงินได้พึงประเมินที่ได้รับยกเว้นไม่ต้องรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามมาตรา 42 (17) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 2 (73) แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่ 126 (พ.ศ. 2509) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวง ฉบับที่ 258 (พ.ศ. 2549) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร 2. บำเหน็จดำรงชีพจำนวน 524,331 บาท ที่นาง พ. ได้รับ จึงถือเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (1) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้ครั้งเดียวเพราะเหตุออกจากงานตามข้อ 1 (ง) ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 45)ฯ ลงวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2535 และหากเข้าเงื่อนไขตาม ข้อ 2 ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากรฉบับดังกล่าว ผู้มีเงินได้ในกรณีนี้มีสิทธิจะเลือกเสียภาษีแยกต่างหากจากเงินได้อื่นได้ ตามมาตรา 48 (5) แห่งประมวลรัษฎากร |
| เลขตู้ | :69/34300 |