:               บริษัท ก.(บริษัทฯ) ซึ่งเป็นผู้รับสัมปทานปิโตรเลียม และอยู่ภายใต้บังคับพระราชบัญญัติภาษีเงินได้ ปิโตรเลียม พ.ศ. 2514 เนื่องจากในปัจจุบัน ราคาปิโตรเลียมในตลาดโลกรวมทั้งในประเทศไทย มีความผันผวน เป็นอย่างมาก ดังนั้น เพื่อป้องกันความเสี่ยงของความผันผวนดังกล่าว บริษัทฯ จึงมีความจำเป็นต้องเข้าทำ สัญญาประกันความเสี่ยง (เช่น ทำสัญญา Swap) โดยไม่มีการส่งมอบสินค้า (Cash Settlement) ตามสัญญา ดังกล่าว จะมีการกำหนดราคาปิโตรเลียมไว้ล่วงหน้า ซึ่งจะทำให้บริษัทฯ สามารถกำหนดราคาขายปิโตรเลียม ของบริษัทฯ ได้แน่นอน อย่างไรก็ดี บริษัทฯ อาจมีกำไรหรือขาดทุนจากสัญญาประกันความเสี่ยงนั้น ซึ่งจะ ขึ้นอยู่กับราคาตลาดของปิโตรเลียมต่ำหรือสูงกว่าราคาที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ทั้งนี้ การเข้าทำสัญญาประกัน ความเสี่ยงดังกล่าว เกิดจากความจำเป็นในการประกอบกิจการปิโตรเลียมของบริษัทฯ โดยแท้ และบริษัทฯ จะเข้าทำสัญญาในปริมาณที่ไม่เกินกว่าปริมาณปิโตรเลียมที่แท้จริงของบริษัทฯ เท่านั้น บริษัทฯ หารือว่า
               1. กำไรจากสัญญาประกันความเสี่ยงดังกล่าว ถือเป็นเงินได้อื่นใดที่ได้รับเนื่องจากการประกอบ กิจการปิโตรเลียมตามมาตรา 22(5) แห่งพระราชบัญญัติภาษีเงินได้ปิโตรเลียม พ.ศ. 2514 และบริษัทฯ ต้อง นำเงินได้ดังกล่าว มารวมคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้ปิโตรเลียมในอัตราร้อยละ 50 ของกำไรสุทธิ หรือบริษัทฯ จะต้องนำเงินได้นั้นมารวมคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในอัตราร้อยละ 30 ตามประมวลรัษฎากร และกรณีบริษัทฯ มีผลขาดทุนจากสัญญาประกันความเสี่ยง บริษัทฯ มีสิทธินำผล ขาดทุนดังกล่าว มาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อเสียภาษีเงินได้ปิโตรเลียมได้ภายใต้เงื่อนไข ของมาตรา 23 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว หรือจะต้องนำมาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิเพื่อ เสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตามประมวลรัษฎากร
               2. กรณีบริษัทฯ จ่ายกำไรจากสัญญาประกันความเสี่ยงออกไปให้กับบริษัทต่างประเทศที่มิได้ประกอบ กิจการในประเทศไทย บริษัทฯ ไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้นิติบุคคล และไม่มีหน้าที่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม ถูกต้องหรือไม่