เมนูปิด
Untitled Document
เลขที่หนังสือ: กค 0702/พ./1320
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552
เรื่อง: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการให้บริการเป็นนายหน้าตัวแทนให้แก่ผู้ประกอบการในต่างประเทศ
ข้อกฎหมาย: มาตรา 77/2 และมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ          บริษัทฯ เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม ประกอบกิจการขายส่งสินค้า ของขวัญ ของชำร่วย สินค้า ส่งเสริมการขายในประเทศไทย และให้บริการเป็นนายหน้าหาลูกค้าจากต่างประเทศให้แก่ผู้ประกอบการในต่างประเทศ โดยมิได้มีการให้บริการเป็นนายหน้ากับผู้ประกอบการขายสินค้าในประเทศไทย ซึ่งการให้บริการดังกล่าวบริษัทฯ จะเรียก เก็บค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการหาลูกค้าในต่างประเทศซึ่งประกอบด้วย เงินเดือนและเงินโบนัสของพนักงานขาย ค่านายหน้า ของพนักงานขาย ค่าโทรศัพท์ทางไกลต่างประเทศและอินเทอร์เน็ต ค่าเครื่องเขียนและอุปกรณ์สำนักงาน และคิดค่าบริการเพิ่ม ประมาณ 10% ของค่าใช้จ่ายดังกล่าว บริษัทฯ จึงขอทราบว่าค่าตอบแทนที่ได้รับจากการให้บริการเป็นนายหน้าหาลูกค้าใน ต่างประเทศให้แก่ผู้ประกอบการขายสินค้าในต่างประเทศตามข้อเท็จจริงดังกล่าว ต้องนำมารวมคำนวณเป็นมูลค่าของฐานภาษีมูลค่าเพิ่มหรือไม่อย่างไร
แนววินิจฉัย          กรณีบริษัทฯ เป็นนายหน้าหาลูกค้าในต่างประเทศให้กับผู้ประกอบการขายสินค้าในต่างประเทศ โดยบริษัทฯ ได้รับ ค่านายหน้าจากบริษัทในต่างประเทศ การประกอบกิจการดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการให้บริการในราชอาณาจักร จึงอยู่ใน บังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร แต่เนื่องจากเป็นกรณีบริษัทฯ เป็นนายหน้าตัวแทน ให้แก่ผู้ประกอบการในต่างประเทศ และผู้ประกอบการดังกล่าวได้ขายสินค้าหรือให้บริการแก่ผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ ในต่างประเทศด้วยกัน บริษัทฯ จึงไม่ต้องนำค่านายหน้าที่ได้รับจากผู้ประกอบการขายสินค้าในต่างประเทศดังกล่าวมารวม เป็นมูลค่าของฐานภาษีเพื่อเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 2(3) ของประกาศ อธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 40) เรื่องกำหนดลักษณะ และเงื่อนไข ค่าตอบแทนที่ไม่ต้องนำมารวม คำนวณมูลค่าของฐานภาษีตามมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2535
เลขตู้: 72/36422

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020