| เลขที่หนังสือ | : กค 0702/พ./10803 |
| วันที่ | : 29 ธันวาคม 2552 |
| เรื่อง | : ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการเป็นนายหน้าให้แก่บริษัทต่างประเทศ |
| ข้อกฎหมาย | : มาตรา 77/2 และมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร |
| ข้อหารือ | บริษัท ก.ประกอบกิจการนำเข้าและส่งออกสินค้า และรับเป็นนายหน้าในการหาผู้ซื้อและผู้ขายให้แก่บริษัทต่างๆ ทั่วโลกทั้งในประเทศและต่างประเทศ บริษัท ก. รับเป็นนายหน้าให้บริษัทในสหรัฐอเมริกา (บริษัท A) ในการขายสินค้าให้แก่ บริษัทในประเทศสิงคโปร์ (บริษัท B) โดยบริษัท B อาจขายสินค้าดังกล่าวต่อให้กับบริษัทลูกค้าในต่างประเทศหรือบริษัทใน ประเทศไทยก็ได้ ทั้งนี้ บริษัท ก. มิได้มีความสัมพันธ์ใดๆ กับบริษัท B ในประเทศสิงคโปร์ และมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการซื้อขาย สินค้าระหว่างบริษัท B และบริษัทลูกค้าของบริษัท B แต่อย่างใด
บริษัท ก. เข้าใจว่า บริษัท ก. ไม่ต้องนำค่านายหน้าที่ได้รับจากบริษัท A ไปเสียภาษีมูลค่าเพิ่มตามข้อ 2(3) แห่งประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 40) เรื่อง กำหนดลักษณะและเงื่อนไข ค่าตอบแทนที่ไม่ต้องนำมารวมคำนวณ มูลค่าของฐานภาษีตามมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2535 ถูกต้องหรือไม่ | แนววินิจฉัย | กรณีที่บริษัท ก. เป็นนายหน้าหาลูกค้าในต่างประเทศให้แก่บริษัท A ซึ่งเป็นผู้ประกอบการในต่างประเทศ โดยบริษัท ก. ได้รับค่านายหน้าจากบริษัท A นั้น เข้าลักษณะเป็นการให้บริการในราชอาณาจักรซึ่งอยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตาม มาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร แต่เนื่องจากบริษัท A ได้ขายสินค้าหรือให้บริการแก่บริษัท B ซึ่งเป็นผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับ บริการในต่างประเทศด้วยกัน บริษัท ก. จึงไม่ต้องนำค่านายหน้าที่ได้รับจากผู้ประกอบการในต่างประเทศดังกล่าว มารวมเป็นมูลค่าของฐานภาษีเพื่อเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 2(3) แห่งประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 40) เรื่อง กำหนดลักษณะและเงื่อนไข ค่าตอบแทนที่ไม่ต้องนำมารวมคำนวณมูลค่าของฐานภาษีตามมาตรา 79(4) แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2535 |
| เลขตู้ | : 72/37090 |