เมนูปิด
เลขที่หนังสือ: กค 0702/949
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553
เรื่อง: ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย กรณีการจ่ายเงินเดือนให้แก่พนักงาน
ข้อกฎหมาย: มาตรา 40(1) และมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ          บริษัทฯ ประกอบกิจการค้าก๊าซ LPG มีความประสงค์ที่จะไปลงทุนในประเทศจีน ปัจจุบันยังไม่ได้ดำเนินการจัดตั้งสำนักงานขึ้นในประเทศจีน และยังไม่มีเงินได้จากการประกอบกิจการในประเทศจีน บริษัทฯ ได้ว่าจ้างบุคคลซึ่งมีสัญชาติจีนและถิ่นที่อยู่ในประเทศจีน เป็นพนักงานชั่วคราว เพื่อสำรวจตลาดเกี่ยวกับความต้องการของผู้ใช้ก๊าซ LPG ในประเทศจีน เป็นเวลา 1 ปี ไม่ได้เข้ามาทำงานในประเทศไทย ส่งข้อมูลโดยวิธี E-MAIL และโทรศัพท์ ลิขสิทธิ์ในข้อมูลเป็นของบริษัทฯ ไม่มีการทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร บริษัทฯ ได้จ่ายค่าจ้างเป็นรายเดือน ในอัตราเดือนละ 100,000 บาท ชำระค่าจ้างเป็นเงินหยวน โดยให้พนักงานของบริษัทฯ นำไปจ่ายที่ประเทศจีนทุกเดือน พนักงานไม่ได้นำเงินที่ได้รับเข้ามาในประเทศไทย
          บริษัทฯ ขอหารือว่า กรณีบริษัทฯ ได้จ่ายเงินเดือนให้กับพนักงานซึ่งมีสัญชาติจีน และไม่ได้เข้ามาอยู่ในประเทศไทย บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายหรือไม่
แนววินิจฉัย          กรณีเงินเดือนที่บริษัทฯ จ่ายให้แก่พนักงานซึ่งมีสัญชาติจีน และถิ่นที่อยู่ในประเทศจีน ในการสำรวจตลาด ในประเทศจีน เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(1) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งเป็นเงินได้พึงประเมิน เนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย ตามมาตรา 41 วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากร เมื่อพนักงานดังกล่าวเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในประเทศจีน มิได้เข้ามาทำงานในประเทศไทย เงินได้ที่พนักงานได้รับจากการทำงานในประเทศจีนนั้น ย่อมได้รับการยกเว้นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามข้อ 15 วรรคหนึ่ง ของความตกลงระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทย กับรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อน และการป้องกันการเลี่ยงการรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้ ดังนั้น เมื่อบริษัทฯจ่ายค่าจ้างให้กับพนักงาน บริษัทฯ ไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50(1) แห่งประมวลรัษฎากร
เลขตู้: 73/37124

 

ปรับปรุงล่าสุด: 22-05-2020