เมนูปิด

เลขที่หนังสือ :   กค 0702/5434
วันที่ :   23 กันยายน 2567
เรื่อง :   ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีเรียกเก็บเงินค้ำประกันจากผู้จำหน่ายสินค้า
ข้อกฎหมาย :   มาตรา 82/3 แห่งประมวลรัษฎากร
ข้อหารือ :   มีข้อเท็จจริง ดังนี้
    1. บริษัท ข (บริษัทฯ) เป็นผู้ประกอบการผลิตและจำหน่ายถังเก็บน้ำ ถังบำบัดน้ำเสีย ถังดักไขมัน ถังขยะ ปั๊มน้ำ ประตู หน้าต่าง ฯลฯ รวมทั้งสินค้าอื่นที่เกี่ยวข้องซึ่งใช้ในครัวเรือนและในภาคส่วนอุตสาหกรรมและบริการเป็นตลาดกลางในการซื้อขายสินค้าหรือบริการ โดยวิธีใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ผ่านระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต
    2. บริษัทฯ มีนโยบายการขายสินค้าให้แก่ กลุ่มผู้จำหน่ายสินค้าเงินเชื่อรายกลางและ รายเล็ก(ผู้จำหน่ายสินค้า) ด้วยวิธีเรียกหลักประกันเป็นหนังสือค้ำประกันจากธนาคาร หรือเป็นเงินฝากค้ำประกันเพื่อซื้อสินค้า อันเป็นการลดความเสี่ยงเรื่องหนี้สูญ บริษัทฯ ขอหารือว่า เงินที่ผู้จำหน่ายสินค้านำมาฝากไว้ในธนาคารของบริษัทฯ เพื่อค้ำประกันการซื้อสินค้าจนกว่าเลิกสัญญา หรือจนกว่าผู้จำหน่ายสินค้าผิดเงื่อนไขหรือไม่สามารถชำระค่าสินค้าได้ โดยบริษัทฯ จะคืนเงินให้หรือหักเงินค้ำประกันเพื่อชำระในส่วนที่เป็นหนี้ผิดรับชำระนั้น บริษัทฯ ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มจากการเรียกเก็บเงินค้ำประกันดังกล่าวหรือไม่
แนววินิจฉัย:   เงินค้ำประกันที่บริษัทฯ เรียกเก็บจากผู้จำหน่ายสินค้าตามที่บริษัทฯ กำหนดมีวัตถุประสงค์ เพื่อเป็นหลักประกันการปฏิบัติตามสัญญาแต่งตั้งผู้จำหน่ายสินค้า ด้วยวิธีเรียกหลักประกันเป็นเงินฝากค้ำประกันฝากไว้ในธนาคารของบริษัทฯ เพื่อค้ำประกันการซื้อสินค้าจนกว่าเลิกสัญญา หรือจนกว่าผู้จำหน่ายสินค้าผิดเงื่อนไข หรือไม่สามารถชำระค่าสินค้าได้ ซึ่งบริษัทฯ จะคืนเงินให้หรือหักเงินเพื่อชำระในส่วนที่เป็นหนี้นั้น เงินค้ำประกันดังกล่าวจึงไม่ใช่เงินที่เรียกเก็บเป็นค่าสินค้าหรือเป็นการตอบแทนการให้สิทธิเป็นผู้จำหน่ายสินค้าของบริษัทฯ แต่อย่างใด ไม่ถือเป็นเงินที่บริษัทฯ ได้รับหรือพึงได้รับจากการขายสินค้าหรือการให้บริการ จึงไม่ต้องนำมารวมคำนวณเป็นมูลค่าของฐานภาษีในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 82/3 แห่งประมวลรัษฎากร

 

ปรับปรุงล่าสุด: 10-10-2024