Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) เป็นกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีวัตถุประสงค์ในการป้องกันการหลีกเลี่ยงภาษีของบุคคลธรรมดาและนิติบุคคลของสหรัฐอเมริกาที่ทำธุรกรรมทางการเงินระหว่างประเทศ แนวคิดและหลักการในการจัดเก็บภาษีของประเทศสหรัฐฯ เป็นไปตามหลักแหล่งเงินได้ทั่วโลก (Worldwide Income Basis)
FATCA กำหนดให้สถาบันทางการเงินในต่างประเทศมีหน้าที่ต้องรายงานข้อมูลทางบัญชีของลูกค้าชาวอเมริกันต่อกรมสรรพากรของสหรัฐฯ ซึ่งสถาบันทางการเงินที่ตกอยู่ภายใต้ข้อบังคับของกฎหมายฉบับนี้ คือ สถาบันการเงินที่มีการดำเนินงานในลักษณะที่เป็นการสร้างรายได้หรือผลกำไรให้กับชาวสหรัฐฯ
หากสถาบันการเงินใด ไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย FATCA หรือหากเจ้าของบัญชีชาวสหรัฐฯ รายใดไม่ยินยอมให้ข้อมูลที่ถูกต้อง การจ่ายเงินเข้าบัญชีของชาวสหรัฐฯ ในสถาบันการเงินนั้น จะถูกหักภาษีหัก ณ ที่จ่ายในอัตราร้อยละ 30 ของรายได้ทั้งหมดที่มีแหล่งที่มาหรืออ้างอิงหลักทรัพย์จากสหรัฐฯ และอาจต้องปิดบัญชีที่เจ้าของไม่ยินยอมปฏิบัติตาม FATCA
เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของ FATCA ประเทศสหรัฐฯ จึงทำความตกลงระหว่างรัฐบาลสหรัฐฯ กับรัฐบาลประเทศอื่นๆ (IGA) เพื่อให้การแลกเปลี่ยนข้อมูลทางบัญชีของผู้เสียภาษีตามความตกลงนั้นเกิดขึ้นได้ โดยไม่ขัดต่อกฎหมายภายในของประเทศคู่สัญญา และเพื่อให้ประเทศคู่สัญญาทั้งสองประเทศให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อประโยชน์ทางด้านภาษี โดยความตกลงระหว่างรัฐบาลนั้น สามารถแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ดังนี้
สำหรับประเทศไทย ได้ทำความตกลงประเภท Model 1 A (Reciprocal) และได้เลือกใช้ ระบบแลกเปลี่ยนข้อมูล (International Data Exchange Service: IDES) ของสหรัฐฯ เป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูลจากสถาบันการเงินในไทย ซึ่งวิธีนี้เรียกว่า Model 1 Option 2 (M1O2)