กรมสรรพากรกับพวก

การใช้วิธีการยึดอายัดทรัพย์สินและการขายทอดตลาดทรัพย์สินของผู้ที่ค้างชำระหนี้ภาษีอากรตาม ป.รัษฎากรฯ มาตรา 12 มีกำหนด 10 ปี ตาม ป.รัษฎากรฯ มาตรา 12 วรรค 4 ประกอบ ป.วิ.พ. มาตรา 271 โจทก์ได้รับหนังสือแจ้งการประเมินเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2526 ถือว่าเจ้าพนักงานประเมินได้ใช้สิทธิเรียกร้องบังคับเอาแก่โจทก์แล้ว เมื่อโจทก์ไม่ชำระภาษีอากรตามการประเมิน จำเลยที่ 1 มีอำนาจยึดหรืออายัดและขายทอดตลาดทรัพย์สินของโจทก์ได้ภายในกำหนด 10 ปี การที่จำเลยที่ 1 ยึดทรัพย์สินโจทก์ใน วันที่ 19 พฤศจิกายน 2541 จึงล่วงเลยกำหนดเวลาแล้ว จึงหมดสิทธิจะใช้วิธีการนี้กับโจทก์

ก่อนที่จะพ้น 10 ปี นับแต่โจทก์ได้รับแจ้งการประเมิน จำเลยที่ 1 ฟ้องโจทก์เป็นคดี ล้มละลาย เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2536 นั้น ไม่ทำให้อายุความสะดุดหยุดลงตาม ป.พ.พ. มาตรา 193/14(2) เนื่องจากกำหนดเวลาบังคับชำระหนี้ตาม ป.รัษฎากรฯ มาตรา 12 วรรคสี่ ประกอบ ป.วิ.พ. มาตรา 271 เป็นเรื่องระยะเวลาที่จะบังคับแก่ผู้ที่ค้างชำระภาษีอากร ไม่ใช่เป็นการใช้สิทธิเรียกร้องตาม ป.พ.พ. จึงไม่ใช่ อายุความ กรณีไม่อาจนำเรื่องอายุความสะดุดหยุดลงมาใช้บังคับได้