บริษัท ศรีสุธาทิพย์ จำกัด

เมื่อกรรมการผู้จัดการของจำเลยเบิกความยอมรับว่าทรัพย์สินของบริษัทจำเลยไม่มีชำระหนี้ให้โจทก์ แต่กรรมการซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทมีทรัพย์สินส่วนตัวพอที่จะชำระได้ ดังนี้ แม้ว่ากรรมการมีทรัพย์สินมากกว่าหนี้สินพอที่จะชำระหนี้ให้แก่โจทก์ได้ ย่อมเป็นเรื่องเฉพาะตัวของกรรมการผู้นั้น และกรรมการก็ไม่เคยแสดงเจตนาด้วยความบริสุทธิ์ใจว่าจะขวนขวายนำเงินมาชำระแทนให้แก่จำเลย เมื่อจำเลยไม่มีทรัพย์สินอื่นใดที่สามารถนำมาชำระหนี้แก่โจทก์ได้ จำเลยก็ต้องด้วยข้อสันนิษฐานว่าเป็นผู้มีหนี้สินล้นพ้นตัว ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 8(5) และถือไม่ได้ว่ามีเหตุอื่นที่ไม่ควรให้จำเลยล้มละลายตามมาตรา 14