กรมสรรพากร

การที่อธิบดีกรมสรรพากรมีคำสั่งแต่งตั้งเจ้าหน้าที่ซึ่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังแต่งตั้งให้เป็นเจ้าพนักงานประเมินสำหรับท้องที่ทั่วราชอาณาจักรอยู่แล้วจำนวนหลายคนให้ร่วมเป็น คณะทำงานตรวจสอบภาษีอากรเฉพาะกิจ นั้น ไม่ใช่เป็นการแต่งตั้งเจ้าพนักงานประเมินขึ้นใหม่ตามประมวลรัษฎากร มาตรา 16 ประกอบมาตรา 4 คำสั่งดังกล่าวจึงเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายที่ อธิบดีกรมสรรพากรมีอำนาจกระทำได้
เมื่อผลการตรวจสอบพบว่าโจทก์และภริยาของโจทก์ได้รับเงินอะไรมาบ้าง เมื่อใด จำนวนเท่าใด จากใคร อันเป็นการตรวจสอบที่มาแห่งเงินได้ของโจทก์และภริยา หักค่าใช้จ่ายและค่าลดหย่อนให้ตามกฎหมายแล้ว จึงนำยอดเงินได้สุทธิที่เหลือมาคำนวณภาษีต่อไป อันถือได้ว่าการตรวจสอบและการประเมินภาษีของโจทก์เป็นการตรวจสอบตามวิธีการปกติตามมาตรา 17 ถึงมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร มิใช่เป็นการตรวจสอบประเมินด้วยวิธีพิเศษตามมาตรา 49 แห่งประมวลรัษฎากร เพราะการประเมินตามมาตรา 49 นั้น จะกระทำได้ต่อเมื่อไม่มีหลักฐานของผู้เสียภาษีเกี่ยวกับเงินได้พึงประเมินที่ได้รับ จึงต้องขออนุมัติอธิบดีกรมสรรพากรเพื่อทำการตรวจสอบอันเป็นกรณีพิเศษ โดยเจ้าหน้าที่จะต้องตรวจสอบถึงมูลค่าทรัพย์สินสุทธิต้นปี และตรวจสอบหามูลค่าทรัพย์สินสุทธิปลายปี จากนั้นจะหาผลต่างระหว่างมูลค่าทรัพย์สินสุทธิ ทรัพย์สินและหนี้สิน ณ วันต้นปี เปรียบเทียบมูลค่าทรัพย์สินสุทธิ ณ วันสิ้นปีเดียวกัน ทรัพย์สินสุทธิที่เพิ่มขึ้นให้นำมาบวกกับค่าใช้จ่ายที่ไม่เกี่ยวกับการหารายได้ หักด้วยเงินได้ที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องนำมารวมคำนวณภาษี ผลลัพธ์เป็นเงินได้สุทธินำไปคำนวณตามอัตราภาษี ผลที่ได้จึงเป็นภาษีที่ต้องเสีย โดยไม่มีการนำค่าใช้จ่ายมาหักออกแต่อย่างใด กรณีของโจทก์จึงมิใช่ เป็นการประเมินตามมาตรา 49 แห่งประมวลรัษฎากร