กรมสรรพากร กับพวก

โจทก์ยื่นคำขอรับสิทธิเสียภาษีการค้าหรือยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามแบบ ภ.พ. 03.5 ตาม พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2534 มาตรา 26 เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2535 แต่ได้ยื่นคำขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม เมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2535 กรมสรรพากร โดยนายวีระชัย ตันติกุล รองอธิบดีกรมสรรพากร ได้มีคำวินิจฉัยว่าโจทก์ไม่ได้รับสิทธิยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามแบบ ภ.พ. 03.5 เนื่องจากเมื่อวันที่ 30 มกราคม 2535 โจทก์ยังมิได้เป็นผู้ประการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม จึงไม่เข้าเงื่อนไขตามมาตรา 26 เจ้าพนักงานประเมินจึงทำการประเมินเรียกเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากโจทก์ โจทก์ได้ทำหนังสือขอความเป็นธรรมต่ออธิบดีกรมสรรพากร ขออนุมัติให้โจทก์เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มย้อนหลังตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2535 ซึ่งอธิบดีกรมสรรพากรได้มีหนังสือตอบอนุมัติตามที่โจทก์ขอ ตามมาตรา 85 วรรค 4 แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น การยื่นคำขอรับสิทธิเสียภาษีการค้าและหรือยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มตามแบบ ภ.พ.03.5 เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2535 จึงเป็นการยื่นในฐานะผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม โจทก์จึงได้รับสิทธิขอเสียภาษีการค้า และหรือยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินจึงไม่ชอบ และคำวินิจฉัยที่จะถือเป็นที่สุด ต้องเป็นคำวินิจฉัยของอธิบดีกรมสรรพากรเท่านั้น เมื่อนายวีระชัย ตันติกุล มิได้เป็นอธิบดี กรมสรรพากรในขณะนั้น คำวินิจฉัยของนายวีระชัย ฯ จึงไม่ถือเป็นที่สุดตามมาตรา 26 แห่งพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2534