บริษัท จินฟงฮุ่ยกรุ๊ป( ไทยแลนด์) จำกัด กับพวก

พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528

มาตรา 10 วรรคสอง

โจทก์ฟ้องจำเลยที่ 1 เป็นบริษัทจำกัดให้รับผิดชำระหนี้ค่าภาษีอากร และฟ้องจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นกรรมการและผู้ชำระบัญชี รู้อยู่แล้วว่าจำเลยที่ 1 เป็นหนี้ค่าภาษีอากร แต่ได้ทำการชำระบัญชีแบ่งเงินคืนหุ้นส่วน และจดแจ้งเสร็จสิ้นการชำระบัญชีโดยฝ่าฝืนกฎหมาย โดยมีเจตนาจะไม่ชำระค่าภาษีอากรแก่โจทก์ จำเลยที่ 2 จึงต้องร่วมรับผิดกับจำเลยที่ 1 ต่อโจทก์ ประธานศาลฎีกาใช้อำนาจ ตามมาตรา 10 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากร และวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528 วินิจฉัยว่า เป็นเรื่องที่โจทก์กล่าวอ้างให้จำเลยที่ 2 ร่วมรับผิดในหนี้ภาษีอากรกับจำเลยที่ 1 ในทางละเมิด คดีของโจทก์เกี่ยวกับจำเลยที่ 2 จึงมิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิเรียกร้องของรัฐในหนี้ภาษีอากร ไม่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลภาษีอากร โจทก์ยื่นฟ้องจำเลยที่ 2 ต่อศาลภาษีอากรกลางไม่ได้