กรมสรรพากร

โจทก์ประกอบกิจการจำหน่ายบุหรี่ น้ำตาล และสินค้าเบ็ดเตล็ด โจทก์ใช้ระบบบัญชีการเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตามระบบเกณฑ์สิทธิ ผลการตรวจสอบพบว่า โจทก์บันทึกรายได้การรายบุหรี่ไม่ลงบัญชี น้ำตาลและสินค้าเบ็ดเตล็ดขาดบัญชี มีรายจ่ายต้องห้าม จึงทำการประเมินภาษีเงินได้นิติบุคคลเพิ่มเติม
โจทก์เป็นผู้ประกอบการค้า มีหน้าที่ต้องจัดทำบัญชีรายวันซื้อ รายวันขาย และบัญชีสินค้าที่อยู่ในความครอบครองของโจทก์ รายละเอียด ประเภท จำนวน ราคาสินค้าที่ได้มา หรือจำหน่ายไป และที่คงเหลือตามหลักบัญชี แต่โจทก์ลงบัญชีขายบุหรี่ไม่ครบถ้วน บุหรี่ขายขาดบัญชี ทั้งจำนวนเงินและจำนวนห่อ บัญชีขายของโจทก์จึงเชื่อถือไม่ได้ ไม่มีวิธีคิดคำนวณหาราคาขาย สินค้าบุหรี่ของโจทก์โดยวิธีอื่น การคิดคำนวณหาราคาขายสินค้าบุหรี่โดยเฉลี่ยของจำเลยจึงเป็นธรรมแก่โจทก์แล้ว
กรณีโจทก์อ้างว่าสินค้าน้ำตาลและสินค้าเบ็ดเตล็ดของโจทก์สูญหาย เพราะว่าพนักงานทุจริตนั้น จากพยานโจทก์เบิกความสอดคล้องกัน น่าเชื่อว่า พนักงานขายได้ขายสินค้าของโจทก์ไปจริง แต่ไม่ปฏิบัติตามระเบียบที่กำหนด กล่าวคือ มีการสั่งซื้อสินค้าโดยไม่ออกใบเสร็จรับเงินแก่ผู้ซื้อ หรือส่งเงินให้พนักงานการเงินไม่ครบ เงินได้จากการขายสินค้าดังกล่าวจึงต้องถือเป็นรายได้ของโจทก์ที่ต้องนำมาคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล