กรมสรรพากร

โจทก์มีสถานประกอบการสองแห่ง แยกยื่นแบบแสดงรายการภาษีและชำระภาษีมูลค่าเพิ่มต่างหากจากกัน สำนักงานสาขาได้นำใบเสร็จรับเงินของกรมศุลกากรและใบกำกับภาษีของสำนักงานใหญ่มาถือเป็นภาษีซื้อของสถานประกอบการสาขา ตามมาตรา 87 แห่ง ป.ร.ก. โจทก์ต้องมีหน้าที่จัดทำรายงานภาษีขาย รายงานภาษีซื้อ และรายงานสินค้าและวัตถุดิบ เป็นรายสถานประกอบการ และต้องลงรายงานภายในสามวันทำการ นับแต่วันที่ได้มาหรือจ่ายออกไปซึ่งสินค้า เมื่อสถานประกอบการอยู่ต่างกัน ใบกำกับภาษีสำหรับการขายสินค้าจึงต้องแยกออกเป็นรายสถานประกอบการ รวมทั้งรายการซื้อสินค้าก็ต้องแยกเป็นของแต่ละสถานประกอบการเช่นเดียวกัน โจทก์จะนำใบกำกับภาษีอันเป็นภาษีซื้อของสถานประกอบการสำนักงานแห่งใหญ่ ไปใช้ในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่มของสถานประกอบการสาขาของโจทก์ไม่ได้ เจ้าพนักงานมีอำนาจประเมินภาษีจากโจทก์ได้ ตามมาตรา 88 (2), 89 (3), และมาตรา 89/1

การนำใบกำกับภาษีของสำนักงานแห่งใหญ่มาใช้คำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม ของสถานประกอบการสาขาโดยไม่มีเจตนาหลีกเลี่ยงภาษี หรือทำให้จำเลยได้รับชำระภาษีมูลค่าเพิ่มจากโจทก์น้อยไปจากวิธีการที่โจทก์จะปฏิบัติโดยถูกต้อง กรณีเช่นนี้เห็นควรงดเบี้ยปรับแก่โจทก์ ส่วนเงินเพิ่มไม่สามารถงดหรือลดได้