กรมสรรพากร กับพวก

การที่โจทก์กันเงินจำนวน 0.5 เท่าของค่าภาคหลวง เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการบำรุงป่าและปลูกสร้างสวนป่า และนำไปฝากธนาคารไว้ โดยโจทก์ไม่มีหน้าที่และไม่มีความผูกพันใด ๆ ที่จะต้องทำเช่นนั้น ทั้งโจทก์เป็นผู้เก็บสมุดฝากเงินไว้เองสามารถถอนเงินฝากดังกล่าวไปใช้ในกิจการอื่นตามที่ต้องการได้ และไม่ได้มีการจ่ายไปจริงในรอบระยะเวลาบัญชี เงินจำนวน 0.5 เท่า ของค่าภาคหลวง จึงมีลักษณะเป็นเงินสำรองเพื่อจ่าย และเป็นรายจ่ายที่กำหนดขึ้นเองโดยไม่มีการจ่ายจริง ย่อมเป็นรายจ่ายที่ ป.ร.ก. มาตรา 65 ตรี (1) (9) มิให้ถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิ

ศาลมีอำนาจพิจารณาเกี่ยวกับเบี้ยปรับว่ามีเหตุอันสมควรที่จะงดหรือลดเบี้ยปรับได้