โจทก์จดทะเบียนตั้งบริษัทที่บ้านเลขที่ 158/7 ซึ่งนาย ป. กรรมการผู้จัดการโจทก์อยู่อาศัยด้วย ในการทำธุรกิจและเสียภาษีต่าง ๆ ตลอดจนการยื่นคำอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ โจทก์ใช้บ้านเลขที่ดังกล่าวเป็นภูมิลำเนา ทั้งก่อนหน้านี้จำเลยเคยมีหนังสือติดต่อกับโจทก์ ส่งทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับไปยังบ้านเลขที่ 158/7 ดังกล่าวก็สามารถส่งได้ โดยมีคนงานของโจทก์เป็นผู้รับไว้แทน และโจทก์ยังไม่ได้จดทะเบียนเปลี่ยนแปลงที่ตั้งสำนักงานของโจทก์ไปอยู่ ณ สถานที่แห่งอื่น จึงต้องถือว่าโจทก์ยังคงมีภูมิลำเนาที่บ้านเลขที่ 158/7 ดังนั้น การที่จำเลยส่งคำวินิจฉัยอุทธรณ์ ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ให้โจทก์ทราบ โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับไปยังที่ตั้งสำนักงานของโจทก์ดังกล่าว โดยมีผู้ที่ชื่อ น. คนงานของโจทก์เป็นผู้รับแทน แม้โจทก์จะนำสืบปฏิเสธว่า น. ไม่ใช่คนงานของโจทก์ ก็เป็นการกล่าวอ้างลอย ๆ ไม่มีเหตุผลอื่นใดสนับสนุน จึงไม่อาจรับฟังได้ การส่งคำวินิจฉัยอุทธรณ์คดีนี้ไปยังโจทก์จึงเป็นการส่งโดยชอบ ตาม ป.ร.ก. มาตรา 8 เมื่อโจทก์ไม่ได้อุทธรณ์คำวินิจฉัยอุทธรณ์ดังกล่าวต่อศาล ภายในกำหนดเวลา 30 วัน นับแต่วันได้รับแจ้งคำวินิจฉัยอุทธรณ์ตาม มาตรา 30 (2) แห่ง ป.ร.ก. โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง