คำพิพากษาฎีกาที่665/2537

บริษัท เนสท์เล่ (ประเทศไทย)

โจทก์

กรมสรรพากร

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา225พระราชบัญญัติจัดตั้งศาล
ภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528 มาตรา 29

โจทก์เป็นบริษัทดำเนินกิจการโรงงานผลิตกระป๋อง และผลิตภัณฑ์อาหารประเภทนมข้นหวาน นมสเตอริไลส์รสหวาน และรสจืด ฯลฯ การที่บริษัทเนสเทค และบริษัทฟู๊ดอินกรีเดียนส์ สเปเชี่ยลลิตี้ส์ เอส. เอ. ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ให้ความช่วยเหลือโจทก์ เกี่ยวกับการผลิตสินค้าตามกรรมวิธี เทคนิค สูตรและขบวนการผลิตต่าง ๆโดยมีข้อสัญญาว่าหากเลิกสัญญาโจทก์ต้องส่งข้อมูลทั้งหมดคืนให้บริษัททั้งสอง โดยห้ามทำสำเนาไว้ และมีผลให้สัญญาให้ใช้เครื่องหมายการค้าของโจทก์เลิกกันด้วย สัญญาดังกล่าวจึงมีลักษณะเป็นการใช้สิทธิ ค่าตอบแทนตามสัญญาจึงเป็นเงินได้ ตามมาตรา 40 (3) ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 70 (2) แห่ง ป.ร.ก. กรณีเงินเพิ่มตามมาตรา 27 โจทก์มิได้โต้แย้งคำพิพากษาศาลภาษีอากรกลางไว้ จึงเป็นอุทธรณ์ไม่ชัดแจ้งตาม ป. วิ แพ่ง มาตรา 225 ประกอบด้วย พ.ร.บ.จัดตั้งศาลภาษีอากร ฯ พ.ศ. 2528 มาตรา 29 ศาลฎีกาไม่ได้วินิจฉัยประเด็นนี้