คำพิพากษาฎีกาที่5627/2536

นายชาญชัย วรุณเทพรักษา

โจทก์

กรมสรรพากรกับพวก

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 42 (9)

ปี 2520 โจทก์ซื้อที่ดินและอาคาร 2 คูหา โดยเลือกเฉพาะคูหาซึ่งมีด้านหลังติดกับด้านหลังของอาคารที่โจทก์ใช้ประกอบกิจการค้าเพชรพลอย อาคารทั้งสองสามารถทำให้ทะลุถึงกันได้ หลังจากที่ซื้อแล้วโจทก์ไม่ได้ประกอบการค้า แต่ให้คนงานพักอยู่อาศัยเป็นเวลา 2 ปีครึ่ง ต่อมาได้ขายให้บริษัท ม. ในราคา 4,866,000 บาท โดยไม่ปรากฏว่าโจทก์ซื้อขายที่ดินแปลงอื่นอีก เห็นได้ว่าโจทก์ประสงค์จะขยายกิจการค้าของโจทก์เท่านั้น ส่วนที่โจทก์ทำวงเงินจำนองเพิ่มขึ้นจากราคาที่ซื้อมา เป็นเพราะโจทก์ได้รับความเชื่อถือจากผู้รับจำนอง และทรัพย์สินที่จำนองมีราคาเพียงพอที่จะชำระหนี้จำนองได้ สำหรับกรณีที่โจทก์ขายได้ในราคาสูงกว่าที่ซื้อมา อาจเนื่องจากที่ดินและอาคารมีราคาสูงตามสภาพและค่าของเงิน เช่นนี้ พฤติการณ์ของโจทก์มิใช่การขายทรัพย์สินที่ได้มาโดยในทางการค้าหรือหากำไร