คำพิพากษาฎีกาที่596/2536

กรมสรรพากร

โจทก์

บริษัท สุรนารีทำไม้ จำกัด

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องป.รัษฎากรฯ มาตรา 30 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 60, 249
พระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 8, 153

จำเลยฎีกาว่าคำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาตให้จำเลยยื่นบัญชีระบุพยานเพิ่มเติมไม่ชอบด้วยเหตุผล โดยให้เหตุผลคนละอย่างกับที่จำเลยเคยให้ไว้ในคำแถลงคัดค้านและในชั้นอุทธรณ์ ฎีกาของจำเลยจึงเป็นฎีกาที่ไม่ได้โต้แย้งคัดค้านคำวินิจฉัยของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ ย่อมเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 153
การที่อธิบดีกรมโจทก์มอบอำนาจให้ผู้ว่าราชการจังหวัดฟ้องคดี และดำเนินกระบวนพิจารณาอื่น ๆ ในศาล มิใช่การมอบอำนาจให้ปฏิบัติราชการแทนอันจะต้องได้รับอนุมัติจากคณะรัฐมนตรี และทำเป็นคำสั่ง และประกาศในราชกิจจานุเบกษา
จำเลยได้รับแบบแจ้งการประเมินภาษีอากรแล้วไม่อุทธรณ์การประเมินต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ ตาม ป.ร.ก. มาตรา 30 การประเมินภาษีอากรของเจ้าพนักงานจึงถึงที่สุด และเมื่อจำเลยไม่ยอมชำระหนี้ภาษีอากรดังกล่าว โจทก์ย่อมมีอำนาจที่จะบังคับเอากับจำเลยได้เช่นเดียวกับหนี้ที่เกิดจากคำพิพากษา และเมื่อโจทก์ได้มีหนังสือทวงถามให้จำเลยชำระหนี้ค่าภาษีอากร แล้ว 2 ครั้ง แต่ละครั้งมีระยะเวลาห่างกันไม่น้อยกว่า 30 วัน จำเลยไม่ชำระ ย่อมเข้าข้อสันนิษฐานว่าจำเลยเป็นบุคคลมีหนี้สินล้นพ้นตัว ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 8