คำพิพากษาฎีกาที่5668/2534

นายสุทธิพร จิราธิวัฒน์ กับพวก

โจทก์

กรมสรรพากร กับพวก

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 19, 42 (9), 78, ประเภทการค้า 11

แม้โจทก์ที่ 2 จะได้ทำสัญญาว่า ย. เป็นผู้ทำการก่อสร้าง แต่การขออนุญาตและการรับเงินทั้งค่าที่ดินและค่าก่อสร้าง โจทก์ที่ 2 เป็นผู้ดำเนินการและเป็นผู้รับเงินนั้นทั้งหมด นอกจากนี้ การแบ่งเงินชำระเป็นงวด ๆ ก็ได้คิดราคาทั้งที่ดินและค่าก่อสร้างเข้าด้วยกัน พฤติการณ์เห็นได้ว่า การก่อสร้างตึกแถวรายนี้เป็นการดำเนินการของโจทก์ที่ 2 เงินค่าก่อสร้างจึงเป็นเงินได้หรือรายรับของโจทก์ที่ 2
โจทก์ที่ 2 ได้แลกเปลี่ยนที่ดินกับกรมธนารักษ์ แล้วนำมาแบ่งแยกเป็นแปลง ๆ และปลูกอาคารขาย เป็นการได้ทรัพย์มาโดยมุ่งในทางค้าหรือหากำไร และขายทรัพย์ไปเป็นทางค้าหรือหากำไร จึงต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีการค้า
โจทก์ที่ 2 ได้ทรัพย์สินมาในเบื้องต้นโดยมิได้มุ่งในทางค้าหรือหากำไร เพราะจะใช้เพื่ออยู่อาศัยและต่อมาขายไปราคาเท่าเดิม กรณีเช่นนี้มิใช่เป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไรอันจะต้องเสียภาษีการค้า
โจทก์ยื่นแบบแสดงรายการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา เมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2522 31 มีนาคม 2523 และ 31 มีนาคม 2524 และเจ้าพนักงานประเมินได้ออกหมายเรียกเพื่อไต่สวนโดยมีเหตุอันควรเชื่อว่า โจทก์ยื่นรายการไว้ไม่ถูกต้องเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2525 จึงเป็นการออกหมายเรียกภายในกำหนด 5 ปี นับแต่วันที่โจทก์ยื่นรายการ และเมื่อนับแต่วันที่ครบกำหนดเวลายื่นรายการ จนถึงวันที่เจ้าพนักงานประเมินได้ประเมินเรียกเก็บภาษีจากโจทก์ เมื่อวันที่ 8 มกราคม 2531 แล้ว ยังอยู่ภายในกำหนด 10 ปี เจ้าพนักงานประเมินจึงมีอำนาจประเมิน โดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 19 แห่ง ป.ร.ก. ได้