คำพิพากษาฎีกาที่5218/2534 |
|
นายกิมฮก แซ่ล้อ | โจทก์ |
กรมสรรพากร | จำเลย |
กฎหมายที่เกี่ยวข้องป.รัษฎากร มาตรา 49 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 172 | |
โจทก์บรรยายฟ้องว่า เจ้าพนักงานประเมินและคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ของจำเลยประเมินภาษีโจทก์ ตาม ป.ร.ก. มาตรา 49 เป็นการไม่ชอบ เพราะได้นำเอาทรัพย์สินซึ่งมิได้เป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ มาเป็นฐานในการคำนวณภาษี กับได้เอาค่าใช้จ่ายในส่วนที่ไม่เกี่ยวกับการหารายได้ของโจทก์มาเป็นรายได้ของโจทก ์ แม้จะไม่ได้ระบุว่าทรัพย์สินเป็นอะไร ราคาเท่าใด และค่าใช้จ่ายนั้นมีจำนวนเท่าใดก็ตาม แต่คดีพิพาทกันเฉพาะภาษีเงินได้ประจำปี พ.ศ. 2514 - 2517 เจ้าพนักงานประเมินได้หมายเรียกโจทก์ไปทำการตรวจสอบไต่สวนเกี่ยวกับทรัพย์สินและค่าใช้จ่ายของโจทก์แล้วทำการประเมินภาษีเพิ่มจากหลักฐานดังกล่าว ทั้งโจทก์ได้อุทธรณ์การประเมิน จำเลยย่อมทราบเรื่องดี มิใช่เพิ่งจะมากล่าวอ้างเมื่อฟ้องคดีต่อศาล ถือได้ว่าฟ้องโจทก์แสดงโดยแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหาและคำขอบังคับ ทั้งข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาเช่นว่านั้น เพียงพอที่จำเลยจะให้การต่อสู้คดีแล้ว ฟ้องโจทก์จึงไม่เคลือบคลุม | |