เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่3707/2534

 

บริษัท ชลประทานคอนกรีต จำกัด

โจทก์

กรมสรรพากร

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องป.รัษฎากร ประเภทการค้า 1 ชนิด 1 (ก) พระราชกฤษฎีกา ฯ (ฉบับที่ 54)
พ.ศ. 2517 มาตรา 7 (3)

โจทก์จะผลิตคอนกรีตผสมเสร็จต่อเมื่อได้รับคำสั่งจากลูกค้า ตามสูตรสำเร็จของโจทก์ หรือตามความต้องการของลูกค้า โดยใช้วัสดุของโจทก์เอง แล้วโจทก์จะนำคอนกรีตผสมเสร็จบรรทุกรถที่มีโม่ เพื่อกวนคอนกรีตให้เข้ากันและป้องกันการแข็งตัวไปส่งยังสถานที่ที่ลูกค้ากำหนด แม้โจทก์จะนำคอนกรีตผสมเสร็จที่ใช้แล้วไปทดสอบแรงอัดประลัย หากไม่ได้ขนาดที่ตกลงกันโจทก์จะต้องรับผิดชอบในความเสียหายนั้น ก็เป็นการรับผิดชอบในคุณสมบัติของของที่นำไปใช้งาน และการที่ไม่ผลิตเป็นตัวสินค้าให้สำเร็จก่อนมีการสั่งซื้อ ก็เพราะเกี่ยวกับสภาพของของไม่อาจทำเช่นนั้นได้ การประกอบการของโจทก์จึงเป็นการผลิตเพื่อขายอันเป็นการประกอบการค้าประเภท 1 การขายของต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ 1.5 ของรายรับ ตามพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยการลดอัตราและยกเว้นภาษีการค้า (ฉบับที่ 54) พ.ศ. 2517 มาตรา 7 (3) และบัญชีท้ายพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว มิใช่การรับจ้างทำของอันเป็นประเภทการค้า 4 ชนิด 1 (ฉ) แห่งบัญชีอัตราภาษีการค้า ซึ่งจะต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ 3 ของรายรับ

 

ปรับปรุงล่าสุด: 31-01-2021