คำพิพากษาฎีกาที่2724/2534

นายอนันต์ วงศ์สุรพิเชษฐ์

โจทก์

กรมสรรพากร

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 49

การประเมินโดยอาศัยอำนาจตาม ป.ร.ก. มาตรา 49 จะต้องปรากฏข้อเท็จจริงเป็นที่ยุติเสียก่อนว่า ผู้ถูกประเมินมีเงินได้พึงประเมินเกินกว่าที่ได้ยื่นรายการไว้ จะถือเอาว่าเมื่อเจ้าพนักงานประเมินตรวจพบทรัพย์สินของบุคคลใด ในปีใดเท่าใด ก็ถือเอาว่าเป็นเงินได้พึงประเมินที่จะต้องนำมาเสียภาษีหาได้ไม่ เว้นแต่จะมีข้อเท็จจริงให้เห็นได้เช่นนั้น เพราะเงินได้พึงประเมินบางอย่างก็ได้รับยกเว้น ไม่ต้องนำมารวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ จำนวนเงินที่โจทก์ที่ 1 ซื้อหุ้นเพิ่มและให้บริษัท ท. กู้ยืมที่เจ้าพนักงานประเมินตรวจพบในแต่ละปีที่แจ้งการประเมิน เป็นเงินที่โจทก์ที่ 1 กับโจทก์ที่ 2 มีอยู่เดิม และเป็นเงินที่ได้จากการจำหน่ายทรัพย์สินของโจทก์ที่ 1 กับโจทก์ที่ 2 ที่มีอยู่เดิมก่อนหน้าปีภาษีที่ประเมิน โดยมิได้จำหน่ายเพื่อการค้ากำไร จึงไม่ใช่รายได้ของโจทก์ที่ 1 ที่เพิ่มขึ้นในปีที่ซื้อหุ้น หรือปีที่ให้กู้ยืมทั้งโจทก์ที่ 1 ไม่มีหน้าที่ต้องระบุไว้ในแบบรายการเพื่อเสียภาษี เพราะไม่มีกฎหมายกำหนดให้ราษฎรแสดงทรัพย์สินที่มีอยู่ต่อเจ้าหน้าที่ของรัฐ กรณีถือไม่ได้ว่าโจทก์ที่ 1 ยื่นรายการเงินได้ต่ำกว่าจำนวนที่ควรต้องยื่น เจ้าพนักงานประเมินไม่อาจประเมินเรียกเก็บภาษีโดยอาศัยเหตุดังกล่าว