คำพิพากษาฎีกาที่2639/2534

กรมสรรพากร

โจทก์

นายจำเนียร รอดสวัสดิ์

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 173, 191

การประเมินภาษีของเจ้าพนักงานประเมิน มีผลเป็นอย่างเดียวกันกับการฟ้องคดี การแจ้งการประเมินภาษีอากร เป็นเหตุให้อายุความสะดุดหยุดลงตาม ป.พ.พ. มาตรา 173 เริ่มนับใหม่ตั้งแต่เมื่อพ้นระยะเวลาที่กำหนดให้นำค่าภาษีไปชำระตามหนังสือแจ้งการประเมินภาษี และพ้นกำหนดระยะเวลาอุทธรณ์การประเมินตาม ป.ร.ก. แล้ว การที่โจทก์มีหนังสือแจ้งการประเมินไปยังจำเลยอีกครั้ง ไม่ทำให้อายุความที่สะดุดหยุดลงแล้วสะดุดหยุดลงอีก เพราะเป็นการขยายอายุความที่กฎหมายกำหนดไว้ต้องห้าม ตาม ป.พ.พ. มาตรา 191
โจทก์มีหนังสือแจ้งการประเมินภาษีเงินได้ไปยังจำเลย ตามหนังสือแจ้งการประเมิน ลงวันที่ 30 สิงหาคม 2521 แต่โจทก์ไม่ยืนยันว่าจำเลยได้รับหนังสือดังกล่าวแล้วหรือไม่ ต่อมาเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2526 โจทก์มีหนังสือแจ้งการประเมินไปยังจำเลยอีกครั้งหนึ่ง จำเลยให้การปฎิเสธว่า อายุความหนี้ภาษีเงินได้รายนี้สะดุดหยุดลง ตั้งแต่วันที่ 30 สิงหาคม 2531 โจทก์มิได้นำสืบว่า ในการส่งหนังสือแจ้งการประเมินไปยังจำเลยครั้งแรก จำเลยยังไม่ได้รับหนังสือนั้น กลับปรากฎในบันทึกท้ายหนังสือแจ้งการประเมินครั้งแรกว่า ลงทะเบียนปิดเรื่องแล้ว เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2521 แสดงว่าจำเลยทราบการประเมินอย่างช้าในวันดังกล่าว ดังนี้ อายุความเรียกร้องให้จำเลยเสียภาษีจึงเริ่มนับใหม่แต่วันที่ 7 ตุลาคม 2521 โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2532 ดังนี้ คดีขาดอายุความ