| คำพิพากษาฎีกาที่ 854/09 | |
| บริษัท ส.ไพบูลย์เสถียร จำกัด โดยนายชม สุวรรณเกตุ ผู้รับมอบอำนาจ | โจทก์ |
| กรมสรรพากร | จำเลย |
| เรื่อง การชำระภาษีของผู้ค้าโภคภัณฑ์ | |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร | |
| โจทก์เป็นผู้ค้าโภคภัณฑ์ได้รับใบสั่งจากพนักงานเจ้าหน้าที่กรม สรรพากรว่าโจทก์ไม่ชำระภาษีซื้อโภคภัณฑ์จึงให้เสียภาษีการซื้อโภคภัณฑ์ ภาษีบำรุงเทศบาล กับเงินเพิ่มอีกห้าเท่า เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า โจทก์ซื้อโภค ภัณฑ์มา 2 จำนวนเพื่อจำหน่ายแก่ผู้บริโภคโดยยังมิได้เสียภาษีโภคภัณฑ์ ต่อมา ปรากฏว่าโภคภัณฑ์นี้ไม่มีที่อยู่โจทก์ และไม่ปรากฏหลักฐานว่าได้จำหน่าย ให้แก่ผู้บริโภคไป ย่อมเป็นพฤติการณ์ที่พนักงานเข้าหน้าที่จะถือได้ว่าโจทก์ เอาโภคภัณฑ์นั้นไปใช้อันมิใช่เพื่อกิจการค้าโภคภัณฑ์ซึ่งโจทก์ต้องเสียภาษี ตามมาตรา 168 และนอกจากนี้โภคภัณฑ์จำนวนหลัง โจทก์รับว่าซื้อแล้วมิได้ ลงบัญชีรับจ่ายตามประมวลรัษฎากร มาตรา 185 จึงถือว่าเป็นโภคภัณฑ์ที่มี การซื้อแล้วตามมาตรา 190, 191 อีกด้วย จึงต้องเสียภาษีการซื้อโภคภัณฑ์ และเงินเพิ่ม แม้จะปรากฏต่อมาว่าความจริงโจทก์ได้จำหน่ายโภคภัณฑ์ให้แก่ ผู้บริโภคไป และยังมิได้เสียภาษีการซื้อ โจทก์ก็มีหน้าที่ต้องเสียภาษีตามใบสั่ง อยู่เช่นเดิม พนักงานเจ้าหน้าที่ไม่ต้องออกใบสั่งใหม่เพื่อเรียกเก็บภาษีสำหรับ การจำหน่ายโภคภัณฑ์แก่ผู้บริโภคที่ปรากฏข้อเท็จจริงขึ้นในภายหลัง การที่พนักงานเจ้าหน้าที่เรียกให้โจทก์เสียเงินเพิ่มห้าเท่า แม้ต่อมา จะมีพระราชบัญญัติให้แก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร(ฉบับที่ 16) พ.ศ.2502 ให้เรียกเก็บเพียงสองเท่า และพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 18)พ.ศ. 2504 ให้ยกเลิกการเก็บภาษีประเภทนี้ก็ตาม แต่พระราช บัญญัติทั้งสองฉบับนี้ยังมีบทเฉพาะกาลให้บทบัญญัติที่ถูกแก้ไข หรือยกเลิกนั้น บังคับในการจัดเก็บภาษีอากรที่ค้างอยู่ หรือที่พึงชำระก่อนวันพระราชบัญญัติ ทั้งสองฉบับนี้ใช้บังคับและถึงเห็นได้ว่าบทบัญญัติเฉพาะกาลดังกล่าวรวมทั้งการ เรียกเก็บเงินเพิ่มด้วย โจทก์จึงต้องเสียเงินเพิ่มห้าเท่าของภาษีอยู่ตามเดิม | |