| คำพิพากษาฎีกาที่ 1008/10 | |
| นายสุเวียง ศรีสุข | โจทก์ |
| นายอ่วม ธรรมทอง | จำเลย |
| เรื่อง การขายฝากอสังหาริมทรัพย์ | |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้องลาภมิควรได้,ซื้อขาย,แบบ,ขายฝาก,ประมวลรัษฎากร | |
| การขายฝากอสังหาริมทรัพย์เมื่อไม่ได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ย่อมเป็นโมฆะจำเลยรับเงินค่าขายฝากอสังหาริมทรัพย์ไปจากโจทก์เมื่อการ ขายฝากเป็นโมฆะ โจทก์ได้คืนที่ดินให้จำเลยแล้ว จำเลยก็ต้องคืนเงินให้โจทก์ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 406 เพราะเป็นการรับไว้โดย ปราศจากมูลอันจะอ้างกฎหมายได้ และทำให้โจทก์เสียเปรียบ เมื่อสัญญาขายฝากเป็นโมฆะ เพราะไม่ได้จดทะเบียนต่อพนักงาน เจ้าหน้าที่ ศาลก็อาจรับฟังสัญญานั้นอย่างเป็นพยานเอกสารธรรมดาประกอบ คำพยานโจทก์ มิใช่รับฟังในฐานะที่เป็นสัญญาขายฝากหรือใบรับได้ ถึงแม้ หนังสือสัญญาขายฝากนั้นจะไม่ได้ปิดอากรแสตมป์ครบถ้วนก็ตาม | |