เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่ 3353/2532 
เรื่อง จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน 
จำเลยทำสัญญาประนีประนอมยอมความกับโจทก์ยอมจ่ายเงินจำนวนหนึ่ง แก่โจทก์ เนื่องจากโจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่เป็นธรรม โดยอาศัยฐานะที่โจทก์เป็นลูกจ้างและจำเลยเป็นนายจ้าง เงินค่าเสียหายที่โจทก์ได้รับจากจำเลยจึงเป็นเงินได้เนื่องจากการจ้างแรงงานตาม ป.รัษฎากร มาตรา 40 (1) ซึ่งกำหนดให้เป็นเงินได้พึงประเมิน หาใช่เป็นค่าสินไหมทดแทนในมูลละเมิด ตามมาตรา 42 (13) ไม่ จำเลยซึ่งเป็นผู้จ่ายเงิน ดังกล่าวจึงมีหน้าที่หักภาษีเงินได้ไว้ ณ ที่จ่าย ตาม ป.รัษฎากร มาตรา 50

 

ปรับปรุงล่าสุด: 31-01-2021