คำพิพากษาฎีกาที่ 3125/2532 | |
เรื่อง ค้ำประกัน | |
โจทก์ฟ้องให้จำเลยรับผิดตามหนังสือสัญญาค้ำประกัน จำเลยให้การต่อสู้ว่าได้ลงลายมือชื่อในหนังสือสัญญาค้ำประกัน ในขณะที่ไม่มีข้อความในเอกสารดังกล่าว เท่ากับจำเลยกล่าวอ้าง ว่าหนังสือสัญญาค้ำประกันไม่ถูกต้อง โจทก์ต้องนำสืบถึงข้อกล่าวอ้างของโจทก์ให้ปรากฏ ซึ่งต้องอาศัยหนังสือสัญญาค้ำประกันเป็นพยานหลักฐาน เมื่อหนังสือสัญญาค้ำประกันไม่ได้ปิด อากรแสตมป์ ย่อมใช้เป็นหลักฐานในคดีแพ่งไม่ได้ตาม ป.รัษฎากร มาตรา 118โจทก์จึงฟ้องร้องให้บังคับคดีไม่ได้ |