เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่ 2878/2532 
กรมสรรพากรโจทก

บริษัท ไชน่าอันเดอร์ไรท์เตอร์สไลฟแอนด์เยนเนอราลอินชัวรันซ์

สาขาประเทศไทย จำกัด กับพวก

จำเลย
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 65 ทวิ (9), 65 ตรี (1) (ค), 70 ทวิ พระราชบัญญัติ
แก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 19) พ.ศ. 2502 มาตรา 29
เงินค่าตรวจสอบบัญชีสำนักงานใหญ่, ค่าน้ำ, ค่าไฟ, ค่าเช่า และค่ารับรองของสำนักงานใหญ่ มีลักษณะเป็นรายจ่ายของสำนักงานใหญ่โดยเฉพาะ จำเลยจะนำมาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิมิได้ และเงินที่จำเลยส่งไปยังสำนักงานใหญ่เพื่อเฉลี่ยค่าใช้จ่ายนั้น จำเลยต้องพิสูจน์ ให้ได้ว่าเป็นค่าใช้จ่ายเพื่อประโยชน์แก่กิจการของจำเลยในประเทศไทย สาขาในประเทศไทยได้รับบริการนี้จริง และเป็นรายจ่ายที่สำนักงานใหญ่เรียกเก็บมาโดยถือหลักเกณฑ์ที่เป็นธรรมแล้ว เมื่อจำเลยส่งเงินจำนวนดังกล่าวไปให้สำนักงานใหญ่ในต่างประเทศ จึงถือได้ว่าจำหน่ายเงินกำไรออกไปจากประเทศไทย
หนี้ที่จะนำไปจำหน่ายเป็นหนี้สูญในการคำนวณกำไรสุทธินั้นต้องปรากฏว่าจำเลยได้ปฏิบัติการโดยสมควรเพื่อให้ได้รับชำระหนี้แล้ว เมื่อปรากฏว่าหนี้ดังกล่าวจำเลยเพียงแต่ส่งคน ไปติดตามแล้วแต่ไม่ได้ โดยไม่มีหลักฐานแสดงว่าได้มีการติดตามทวงถามลูกหนี้อย่างไร จึงยังถือไม่ได้ว่าจำเลยได้ปฏิบัติการโดยสมควรเพื่อให้ได้รับชำระหนี้แล้ว จำเลยจึงนำหนี้ดังกล่าว ไปจำหน่ายเป็นหนี้สูญในการคำนวณกำไรสุทธิไม่ได้
เงินปันผลที่จำเลยจ่ายให้แก่ผู้ถือกรมธรรม์ตามเงื่อนไขในกรมธรรมม์ประกันชีวิต เมื่อประกันครบระยะเวลาหนึ่งในขณะที่กรมธรรม์มีผลคุ้มครองผู้เอาประกัน แม้จะมิได้จ่ายจาก ทุนประกันก็ตาม ถือได้ว่าเป็นการใช้เงินตามจำนวนซึ่งเอาประกันภัย ซึ่งจำเลยอาจนำเอาไปหักออกจากเงินสำรองตามมาตรา 65 ตรี (1) วรรคแรก ซึ่งตัดเป็นรายจ่ายได้อยู่แล้ว จำเลยจึงนำเงิน ปันผลดังกล่าวมาหักเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิอีกไม่ได้ เพราะจะเป็นการหักรายจ่ายซ้ำ

 

ปรับปรุงล่าสุด: 31-01-2021