| คำพิพากษาฎีกาที่ 2015/2532 | |
เรื่อง นำบทบัญญัติเรื่องตั๋วแลกเงินมาใช้กับเช็ค,ประเด็น ประมวลรัษฎากร, ชี้สองสถาน,อายุความ, ผู้ทรงตั๋วเงินฟ้อง ผู้สลักหลัง,ข้อเท็จจริงที่คู่ความ ฝ่ายหนึ่งรับแล้ว | |
| จำเลยให้การรับว่า จำเลยเป็นผู้ลงลายมือชื่อสั่งจ่ายเช็ค พิพาทและเป็นผู้สลักหลังเช็คพิพาท ทั้งมิได้โต้เถียงว่า ธนาคารตามเช็คไม่ได้ ปฏิเสธการจ่ายเงิน ฉะนั้น โจทก์ทั้งสองจึงไม่ต้องส่งอ้างเช็คพิพาทเป็นพยาน หลักฐานอีก เพราะเป็นข้อเท็จจริงที่จำเลยยอมรับแล้ว ดังนั้น แม้เช็คพิพาท จะปิดอากรแสตมป์ไม่ถูกต้อง ก็รับฟังได้ว่าจำเลยเป็นผู้สั่งจ่ายและสลักหลัง เช็คพิพาท จำเลยนำเช็คพิพาทไปแลกเงินสดจาก ช.โดยไม่ได้ลงวัน เดือน ปี ที่ ออกเช็คไว้ แต่มีพฤติการณ์ที่แสดงว่าจำเลยยอมให้ ช.ลงวัน เดือน ปีในเช็ค พิพาทแล้วนำไปเรียกเก็บเงินจากธนาคารตามเช็คได้เองเมื่อต้องการเงินคืน ช.ถึงแก่ความตายเสียก่อนที่จะนำเช็คพิพาทไปเรียกเก็บเงิน โจทก์ในฐานะ ผู้จัดการมรดกของ ช.จึงได้ลง วัน เดือน ปี ในเช็คพิพาททั้ง 10 ฉบับ แล้ว นำไปเข้าบัญชีเพื่อเรียกเก็บเงิน ถือได้ว่าเป็นการลงวันที่ออกเช็คที่ถูกต้องแท้ จริงโดยสุจริตตามข้อตกลง ซึ่งโจทก์ ชอบที่จะกระทำได้ตาม ป.พ.พ.มาตรา 910 ประกอบมาตรา 989 โจทก์ฟ้องจำเลยซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายและสลักหลังให้รับผิดชำระเงินตามเช็ค พิพาท ซึ่งลงวันที่ 26 มีนาคม 2527 อันเป็นวันตามที่ถูกต้องแท้จริง และเป็น วันกำหนดชำระเงินภายในกำหนด หนึ่งปีนับแต่วันที่ลงในเช็คดังกล่าว คดีโจทก์ จึงไม่ขาดอายุความ | |