| คำพิพากษาฎีกาที่ 4380/2531 | |
| ห้างหุ้นส่วนจำกัด นราโอภาส | โจทก์ |
| กรมสรรพากร กับพวก | จำเลย |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 28, 65ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 797, 798, 821 | |
| ห้างโจทก์เดิมมี อ. เป็นหุ้นส่วนผู้จัดการ ต่อมาห้างโจทก์เปลี่ยนหุ้นส่วนผู้จัดการเป็น น. แต่การดำเนินงานแทนห้างโจทก์ อ. ยังเป็นผู้ดำเนินการแทน เมื่อห้างโจทก์อุทธรณ์การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์และได้ลงชื่อ อ. เป็นผู้อุทธรณ์เช่นนี้ถือได้ว่าห้างโจทก์เชิด อ. เป็นตัวแทนของห้างโจทก์โดยปริยาย และการเป็นตัวแทนเชิดตาม ป.พ.พ. มาตรา 821, 797 ไม่อยู่ในบังคับมาตรา 798 การตั้งตัวแทนในกรณีเช่นนี้ จึงไม่ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือ แม้ประมวลรัษฎากรจะได้กำหนดให้การอุทธรณ์ต้องเป็นไปตามแบบที่อธิบดีกรมสรรพากรกำหนดซึ่งได้กำหนดให้ทำเป็นหนังสือก็ตาม กรณีของโจทก์เป็นกรณีที่เกิดขึ้นก่อนมีการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร ในปี พ.ศ. 2527 ประมวลรัษฎากร มาตรา 65 ในขณะพิพาทกำหนดให้เก็บภาษีเงินได้นิติบุคคลจากกำไรสุทธิ และเงินได้พึงประเมินนั้นมาตรา 39 ให้หมายถึง เงิน ทรัพย์สิน หรือผลประโยชน์อย่างอื่นที่ได้รับมาแล้วในรอบระยะเวลาบัญชี มิใช่เป็นแต่เพียงสิทธิเรียกร้อง เช่นนี้ ไม่ว่าห้างโจทก์จะใช้ระบบบัญชีเกณฑ์สิทธิหรือไม่ก็ตาม การคำนวณรายได้ของห้างโจทก์ต้องใช้เกณฑ์เงินสด มิใช่ใช้เกณฑ์สิทธิดังที่ได้มีการแก้ไข เพิ่มเติมประมวลรัษฎากรมาตรา 65 ในปี พ.ศ. 2527 ฉะนั้นการถือเอาค่าเช่าที่ห้างโจทก์ยังไม่ได้รับมาคำนวณรายได้ให้โจทก์ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลจึงเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมายดังกล่าว | |