คำพิพากษาฎีกาที่ 4181/2531 | |
นายบุญยงค์ สรณะสมบูรณ์ | โจทก์ |
กรมสรรพากรกับพวก | จำเลย |
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 86 เบญจ, 87, 87 ทวิ | |
มาตรา 87 และ 87 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร เมื่อพิจารณาประกบกันแล้วจะเห็นได้ว่า เจ้าพนักงานประเมินจะกำหนดรายรับของผู้ประกอบการค้าได้ก็แต่เพียงเพื่อประโยชน์ในการประเมินภาษีที่ค้างชำระ โดยกำหนดรายรับของผู้ประกอบการค้าในระยะเวลาที่ประเมินภาษี จึงเป็นระยะเวลาที่ผ่านพ้นไปแล้ว เจ้าพนักงานประเมินหามีอำนาจกำหนดรายรับหรือรายรับขั้นต่ำล่วงหน้าได้ไม่ เพราะไม่มีอำนาจประเมินภาษีล่วงหน้านั่นเอง การที่จำเลยกำหนดรายรับขั้นต่ำของโจทก์ไว้เดือนละ 36,000 บาท ตามหนังสือแจ้งการกำหนดรายรับขั้นต่ำ ลงวันที่ 25 มิถุนายน 2525 กำหนดรายรับขั้นต่ำของโจทก์ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2525 เป็นต้นไป และกำหนดรายรับขั้นต่ำไว้เดือนละ 44,000 บาท ตามหนังสือลงวันที่ 29 กรกฎาคม 2526 แต่กำหนดรายรับขั้นต่ำของโจทก์ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2526 เป็นต้นไป จึงเป็นการกำหนดรายรับขั้นต่ำที่ไม่ชอบเพราะขัดต่อมาตรา 87 ทวิ (7) ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้อยู่ในขณะที่พิพาท |